Tarnów – 24 maja 2015 r.
W niedzielę 24 maja 2015 roku, dzięki łasce i kierownictwu naszego Ojca, mieliśmy możliwość zgromadzić się na konwencji w Tarnowie, a dokładniej rzecz ujmując – w Wierzchosławicach, w Centrum Kultury Wsi Polskiej. W konwencji przewodniczył br. Franciszek Olejarz, a wersetem przewodnim były słowa naszego Pana: „Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was” – Jan 14:18.
Pierwszym wykładem, nawiązującym do tematowych słów, usłużył br. Jan Knop (Białogard). W swoim rozważaniu brat przybliżył okoliczności i cel zesłania Ducha Świętego w Dniu Pięćdziesiątnicy. Brat wskazał, że odejście naszego Pana do Ojca było dla naszego pożytku – dopiero wtedy mogło nastąpić zesłanie Ducha Świętego oraz rozwój Nowego Stworzenia. W dalszej części brat wyjaśnił, że obietnica naszego Pana: „Nie zostawię was sierotami” nie dotyczy tylko wtórego przyjścia, ale także zesłania Pocieszyciela. Tym samym my nigdy nie powinniśmy czuć się sierotami – mamy poczucie społeczności z Bogiem, z naszym Panem oraz braćmi i siostrami – uczestnikami tego samego powołania.
Kolejnym wykładem pt. „Okup i możliwość pojednania” usłużył br. Ryszard Samuła. W pierwszej kolejności brat przypomniał zgromadzonym historię grzechu pierwszej pary ludzkiej, a tym samym wyjaśnił, dlaczego na świecie panuje śmierć i dlaczego w ogóle zaistniała potrzebne złożenia ofiary okupowej. Następnie mogliśmy przypomnieć sobie znaczenie określenia „okup”, jako złożenia równoważnej ceny, która zaspokoi Boską sprawiedliwość. W dalszej części brat wyjaśnił znaczenie okupu dla całej ludzkości oraz dla nas –naśladowców naszego Pana w Wieku Ewangelii.
W trzeciej godzinie br. Dariusz Bywalec podzielił się rozważaniem zatytułowanym „40 dni po zmartwychwstaniu Jezusa”, za podstawę rozważań biorąc zapis z Dziejów Apostolskich 1:3. Brat przybliżył nam historie i zapisy Słowa Bożego dotyczące tematowego okresu, tj. od zmartwychwstania Pana Jezusa aż do Jego wniebowstąpienia. Podsumowując, brat Darek wyjaśnił, jaki był cel tego okresu oraz sytuacji, w których nasz Pan ukazywał się uczniom – dzięki temu mogli oni – po pierwsze – utwierdzić się w tym, że ich Nauczyciel zmartwychwstał, a po drugie – że powstał z grobu nie jako człowiek, ale jako istota duchowa.
Czwartym, ostatnim już wykładem ze Słowa Bożego pt. „Kościół jak Mojżesz” usłużył br. Ryszard Knop. Rozpoczynając, brat przytoczył słowa Psalmu 116 – psalmu opisującego przeżycia człowieka przychodzącego do społeczności z Bogiem. Brat zauważył, że wiele fragmentów tego psalmu znalazło swoje wypełnienie w życiu Mojżesza. Przypomniał nam też wiele historii z życia tego męża Bożego, wskazując, w jaki sposób Pan Bóg uczył go pokory i uniżenia. Śledząc jego życie i rozwój jego charakteru, mogliśmy wyciągnąć lekcje dla nas samych, ucząc się, jakimi powinniśmy być my, którzy, podobnie jak Mojżesz wędrujący po puszczy, podróżujemy pośród dzisiejszego świata, oglądając przez pryzmat proroctw piękno przyszłego Królestwa Bożego. Będąc w ciele, przechodzimy drogę podobną do Mojżeszowej, aby wreszcie dojść do granicy, jaką jest Jordan, gdzie ziemskie ciało musi umrzeć. Przechodząc na jego drugą stronę, staniemy się zdobywcami Królestwa w fazie niebieskiej.
Chociaż był to już ostatni z zaplanowanych wykładów, myślę, że miłą niespodzianką dla wszystkich zgromadzonych było to, że nasza uczta duchowa mogła trwać dalej, aż do godzin wieczornych. W tym czasie poprzez wspólny śpiew mogliśmy oddać naszemu Ojcu w niebie oraz Jego Synowi chwałę i podziękowanie za tak wiele łask i błogosławieństw, z których mogliśmy tego dnia skorzystać.