„Przyjaciel zawsze okazuje miłość; rodzi się bratem w niedoli” – Przyp. 17:17 (BW)
„Przyjaciel jest twoim zaspokojonym pragnieniem. Jest polem, które obsiewasz miłością i z którego zbierasz z modlitwą dziękczynną. On jest twoją mocą i schronieniem… Gdy on się zwierza, otwórz przed nim swą duszę. Kiedy on milczy, niech twoje serce nie przestaje go słuchać, ponieważ w przyjaźni każda myśl, pragnienie, nadzieja budzi się w ciszy, a jest dzielona w radości. A kiedy żegnasz przyjaciela, nie smuć się, ponieważ jego nieobecność pozwoli ci dostrzec to, co najbardziej w nim kochasz. I niechaj przyjaźń nie będzie niczym innym jak wzajemnym odkrywaniem skarbów ducha”.
G.K. Gibran