Chełm – 28 sierpnia 2011 r.
Słowa: „Napominam, aby zanosić błagania, modlitwy, prośby, dziękczynienia za wszystkich ludzi”, napisane przez apostoła Pawła w 1 Liście do Tymoteusza 2:1 były hasłem i tematem przewodnim konwencji w Chełmie, która jak co roku odbyła się w ostatni weekend sierpnia. Pomimo tego, że organizatorzy bali się o frekwencję, gdyż tego samego dnia, czyli 28 sierpnia odbywała się konwencja w Bielsku-Białej, goście dopisali. Widać było znajome twarze z Białegostoku, Wydmin, Białogardu, Biłgoraja, Świdnika, Oleszyc, Warszawy, Dąbrowy Górniczej, Majdanu Kozic Górnych, Kostek Dużych, Krosna, Leżajska, Józefowa, Lublina. Wszyscy przyjechali, by budować się w miłości i chwalić dobrego Boga.
Zza mównicy gości przywitał ciepłymi słowami br. Franciszek Olejarz.
Pierwszym wykładem usłużył br. Sławomir Florczak. Swój temat nazwał: „Pan Bóg chce, by wszyscy ludzie byli zbawieni i do społeczności Bożej przyszli”. Zdanie to, kierowane pierwotnie do Tymoteusza, jest dla nas gwarantem Bożej miłości i daje spojrzenie na Boże zamiary. Brat podkreślał, że Jezus Chrystus, wychodząc naprzeciw wymogom Boskiej sprawiedliwości, oddał życie za wszystkich ludzi. Cytowane były słowa proroków przepowiadających, że w przyszłości będzie czas na poznanie Pana przez każdego człowieka. Jednocześnie brat zaznaczył, że pewna grupa osób już teraz została powołana „ku dziedzictwu nieznikomemu” (1 Piotra 1:4) i zachęcał do starań i walki o najwyższą nagrodę – życie w niebie.
Drugim wykładem: „Do kogo pójdziemy” podzielił się z br. Ryszard Samuła. Na podstawie historii Izraela przedstawiał metody działania Boga: błogosławieństwa, które zsyła dla posłusznych, oraz kary wymierzane w celu nawrócenia grzeszników. Przykłady te są lekcją dla nas, żebyśmy trwali wiernie przy Bogu i umieli krytycznie spoglądać na samych siebie, ale też nie ulegali fascynacji innymi ugrupowaniami religijnymi. Wykład został dobrze przyjęty ze względu na jego osobisty charakter, gdyż brat dzielił się z nami swoimi przeżyciami.
Temat trzeciego wykładu brzmiał: „Ewangelia naszego zbawienia” i został zaczerpnięty z 1 rozdziału 13 wersetu listu apostoła Pawła do Efezjan. Brat Jan Kopak mocno podkreślał fakt, że jest tylko jedno powołanie i że ciągle można z niego skorzystać. Wysokie powołanie to wielka łaska Boża. Brat wspominał też o zbawieniu, które w przyszłości – w Wieku Tysiąclecia – będzie udziałem całego świata.
Ostatnim wykładem podzielił się z nami br. Aleksander Lipka. Brat przedstawił pewne podobieństwa z życia Józefa i Jezusa Chrystusa. Przedstawił temat: „Józef jako figura na Pana Jezusa życiodawcę”. Oprócz analogii dotyczących życia syna Jakuba i naszego Pana usłyszeliśmy m.in. praktyczne rady na temat modlitwy.
Także dzieci miały swoje społeczności. Jedne poznawały, inne przypominały sobie historię wyjścia Izraelitów z Egiptu i związane z tym wydarzenia: dziesiątą plagę i przejście przez Morze Czerwone. Przy każdej okazji dzieci śpiewały, bardzo dużo śpiewały.
Oczywiście pomiędzy wykładami był czas na uściski dłoni, serdeczne rozmowy przy herbacie i kawie, wymianę spostrzeżeń i doświadczeń.
Dziękujemy Stwórcy, że mamy takie miejsca, w których możemy się spotkać, cieszyć i wielbić Jego Imię, dziękujemy, że treścią naszych wspomnień z końca lata i wakacji mogą być konwencje w Chełmie.
Jakub Tyc