30.06.–01.07.1984 R.
Umiłowani w Jezusie Chrystusie Bracia i Siostry oraz Przyjaciele Prawdy Bożej!
Pragniemy podzielić się z Wami błogosławieństwami otrzymanymi na uczcie duchowej w Babicach k/Biłgoraja w dniach 30.06-01.07.84 r.
Miejscem bratniej społeczności były zabudowania braterstwa Podleckich, położone wśród pól i sadów. Pogoda była zmienna – pierwszego dnia świeciło słońce i było dość ciepło, natomiast drugi dzień przyniósł deszcz i ochłodzenie. Mimo kaprysów aury przybyło około 300 osób. W wiejskim zaciszu mogliśmy korzystać z obfitych pokarmów duchowych, które podawane były przez następujących braci:
Br. H. Kamiński usłużył tematem „Przed Panem”, w którym omówił ofiary Dnia Pojednania (w tym znaczenie ofiar kozła Pańskiego i Azazela). Mówca podkreślił znaczenie naszego poświęcania, które objawia się w czynieniu woli Bożej.
Br. D. Krawczyk za podstawę duchowych rozważań obrał słowa św. Pawła ap. zapisane w 1 Kor. 1:30 – „Chrystus naszą mądrością, sprawiedliwością, poświęceniem i odkupieniem”.
W rozważaniach na temat „Biada beztroskim na Syonie” (Amos 6:1) służył br. J. Kopak, nawołując do czujności, do świętobliwego życia, gorliwości – i ostrzegając zarazem przed zaniedbywaniem się w sprawach Bożych.
Na temat woli Bożej mówił b. D. Kołacz, a wolą tą jest nasze zupełne poświęcenie się Panu.
Ostatnim w pierwszym dniu tematem usłużył br. E. Szarkowicz. Przedmiot rozważań stanowiło żniwo Wieku Żydowskiego oraz Wieku Ewangelii (Mat. 13:30).
Pierwszego wykładu w drugim dniu naszej wspólnej uczty duchowej – o wypełnianiu się Proroctwa Izajaszowego rozdz. 25 – wysłuchaliśmy z ust br. J. Litkowicza. Nasza uwaga została zwrócona na ważność obecnych czasów, w których Bóg dokonuje stopniowego niszczenia nominalych systemów i przygotowuje ucztę z „ofiar tłustych”.
Do braterskiej jedności zachęcał nas wykład br. S. Szymańskiego, który uczył nas, że jedność zdobywać musimy przez naśladowanie pokory, miłości i sprawiedliwości, przez wzajemną przychylność i okazywanie łaski.
„Dzieło i owoce sprawiedliwości” – tak brzmiał temat wykładu br. J. Kopaka, opartego na 33. rozdziale Proroctwa Izajaszowego. Brat ostrzegał nas przed grożącym niebezpieczeństwem czynienia niesprawiedliwości w postaci dawania lub pobierania łapówek, wykorzystywania drugiego człowieka, a także przypomniał, że mamy być światłością świata, ludźmi czyniącymi pokój, chodzącymi w miłości i skromności.
Ostatnim wykładem dwudniowego nabożeństwa usłużył br. H. Kamiński, wyjaśniając figurę ubioru Najwyższego Kapłana, tj. szatę lnianą oraz szatę czci i chwały.
Konwencję zakończyliśmy dziękczynną modlitwą i hymnem wielkiej miłości Bożej, której doznaliśmy w ciągu tych dwóch dni:
„Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale żywot wieczny miał”.