Książę Pokoju
I ogłosi pokój narodom, a jego władza będzie od morza do morza i od Eufratu aż po krańce ziemi – Zach. 9:10.
Spośród wszystkich tytułów nadanych w Biblii Synowi Bożemu, być może żaden nie jest bardziej przyjemny dla języka i umysłu niż „Książę Pokoju”. Nie ma ludzkiego serca, które nie tęskni, przynajmniej głęboko w podświadomości, za większą miarą pokoju w życiu. Sama myśl, że Biblia przepowiada przyszłego władcę, którego rząd tak wyróżnia się pokojem, że nazywa się go Księciem Pokoju, przynosi pociechę i nadzieję.
Izajasz nie był jedynym prorokiem, który nazwał naszego Pana księciem. Prorok Daniel przekazał nam proroctwo czasowe wskazujące na czas „Mesjasza Księcia”, kiedy Jezus służył tu na ziemi i oddał swoje życie, aby odkupić Adama i całą ludzkość (Dan. 9:25). Nowy Testament opisuje jak Piotr i inni apostołowie z powodu nauczania w świątyni bronili się przed Sanhedrynem słowami: „Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi. Bóg ojców naszych wzbudził Jezusa, którego wy zgładziliście, zawiesiwszy na drzewie, Tego wywyższył Bóg prawicą swoją jako Wodza i Zbawiciela, aby dać Izraelowi możność upamiętania się i odpuszczenia grzechów” (Dzieje Ap. 5:29-31).
Potrzeba pokoju na świecie
Pokój w dużym stopniu wymknął się ludziom z rąk. Historia ludzkości od najdawniejszych czasów była naznaczona wojnami i okrucieństwem wewnątrz rozmaitych społeczności jak i pomiędzy nimi. Ludzie walczyli o terytorium, wodę, zapasy żywności, zasoby naturalne i wolność od zniewolenia. Biblia rejestruje fragment tej historii aż do czasów Jezusa.
Wiele z tych konfliktów usprawiedliwiano interesem narodowym lub etnicznym i prowadzono pod płaszczykiem patriotyzmu. Niemniej jednak większość z nich wzniecono wskutek egoizmu, żądzy bogactwa i władzy. Tym konfliktom towarzyszyły epizody ludobójstwa, takie jak Holokaust podczas II Wojny Światowej.
Chris Hedges stwierdza, że na okres ostatnich 3400 lat przypada tylko 268 lat pełnego pokoju pomiędzy ludźmi (Chris Hedges, „What Every Person Should Know About War”, Nowy Jork, Simon & Schuster, Inc., 2003, str. 1). Konflikt zbrojny między narodami jest normą – pokój jest wyjątkiem.
Cierpienia związane z tą przemocą i konfliktem dotyczą znacznie większej liczby ludzi, niż tylko tych bezpośrednio zaangażowanych w walki. Wojny przede wszystkim przerywają łańcuchy dostaw żywności i innych artykułów niezbędnych do życia i zdrowia. Prowadzą one do bezdomności, ubóstwa i głodu.
Pokój i współpraca są konieczne, aby zapewnić odpowiednie zaspokojenie potrzeb ludzkich. Pokój i wolność umożliwiają ludziom zdobywanie wykształcenia i podejmowanie decyzji, które zapewnią utrzymanie im samym oraz ich rodzinom, a także realizację ludzkiego potencjału.
Kiedy nasz Pan opuścił królestwo w niebie aby żyć jako człowiek, ogłoszeniu jego narodzin towarzyszyła obietnica pokoju wśród ludzi. „Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom” (Łuk 2:14).
Jednak schemat konfliktów i przemocy trwał nada i stawał się coraz bardziej przerażający.
Walki na tle religijnym splamiły nawet historię kościoła chrześcijańskiego. Dodatkowo, istnieje wrogość między chrześcijanami a wyznawcami innych religii.
Obecnie na świecie trwają 52 konflikty zbrojne, od wojen między narodami po wojny domowe i zbrojne powstania wewnątrz narodów (Wikipedia, Lista Trwających Konfliktów Zbrojnych). W tych konfliktach giną dziesiątki tysięcy ludzi, przy czym wielu z nich to cywile. Liczbę osób zabitych w wojnach w XX wieku szacuje się na 108 milionów. Przyjmuje się, że liczba zabitych na wojnach w całej historii ludzkości waha się od 150 milionów do ponad 1 miliarda (Hedges, „About War”, str. 1).
Książę, który zaprowadzi pokój na całym świecie
Skoro Ten, kto nosi ten tytuł, urodził się ponad 2000 lat temu, to czy tytuł Księcia Pokoju ma jakieś prawdziwe znaczenie? Proroctwo Izaj. 9:6 mówi nam, że Jezus ustanowi pokój na świecie. Bóg wykorzystuje czas pomiędzy pierwszym i drugim przyjściem Jezusa do uczenia i wyboru spośród całej ludzkości grona 144.000 mediatorów, którzy będą współpracować z nim przy ustanawianiu światowego pokoju podczas Królestwa.
W Mat. 5:9 zapisane zostały słowa Jezusa: „Błogosławieni pokój czyniący, albowiem oni synami Bożymi będą nazwani”. Parafraza do tego wersetu w przekładzie „The Message” w bardzo opisowy sposób ukazuje, co to znaczy czynić pokój: „Błogosławieni jesteście, gdy możecie pokazać ludziom, jak współpracować, a nie rywalizować czy walczyć. Wtedy właśnie odkryjecie, kim naprawdę jesteście i jakie jest wasze miejsce w Bożej rodzinie”.
Bóg rozwija obecnie duchową rodzinę, która kiedyś będzie zaprowadzać pokój. Pod przewodnictwem Swojego Syna, Jezusa Chrystusa, pomoże ona uwolnić świat od przemocy i konfliktów. Apostoł Paweł mówi nam, że cały świat (nieświadomie) czeka na kompletowanie i objawienie tej rodziny rozjemców, aby mogło się rozpocząć ich dzieło polegające na przyniesieniu tej wolności – tego pokoju.
„Bo stworzenie z tęsknotą oczekuje objawienia synów Bożych, gdyż stworzenie zostało poddane znikomości, nie z własnej woli, lecz z woli tego, który je poddał, w nadziei, że i samo stworzenie będzie wyzwolone z niewoli skażenia ku chwalebnej wolności dzieci Bożych” (Rzym. 8:19-21).
Jezus jako kierujący tym dziełem, określonym w Bożym planie dla ludzkości, słusznie nazywany jest Księciem Pokoju. Jest on również Księciem czyniących pokój.
Pokój jest czymś więcej niż tylko brakiem konfliktu
Jedno z proroctw opisujących koniec epoki wojny i konfliktów między ludźmi znajduje się w Mich. 4:1-4: „I stanie się w dniach ostatecznych, że góra ze świątynią Pana będzie stać mocno jako najwyższa z gór i będzie wyniesiona ponad pagórki, a ludy tłumnie będą do niej zdążać. I pójdzie wiele narodów, mówiąc: Pójdźmy w pielgrzymce na górę Pana i do świątyni Boga Jakuba, i będzie nas uczył swoich dróg, abyśmy mogli chodzić jego ścieżkami, gdyż z Syjonu wyjdzie zakon i słowo Pana z Jeruzalemu! Wtedy rozsądzać będzie liczne ludy i rozstrzygać sprawy wielu narodów. I przekują swoje miecze na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Żaden naród nie podniesie miecza przeciwko drugiemu narodowi i nie będą się już uczyć sztuki wojennej. I będzie siedział każdy pod swoim szczepem winnym i pod drzewem figowym, i nikt nie będzie szerzył popłochu. Zaiste, usta Pana Zastępów to powiedziały.”
Podczas gdy ten fragment wyraźnie zapowiada koniec wojen i wytwarzania broni wojennej, ostatnie zdanie opisuje inną ważną cechę charakterystyczną pokoju, który ustanowi Jezus. Każdy będzie miał to, co jest konieczne, aby żyć i cieszyć się spokojnym i pełnym szczęścia życiem.
Hebrajskie słowo „shalom” przetłumaczone jako „pokój” w naszym fragmencie tematycznym zawiera to właśnie ważne znaczenie. Jezus jest księciem „Shalom”. Ważne jest, aby zrozumieć, że „shalom” nigdy nie oznacza tylko braku kłopotów. Używane jako pozdrowienie lub powitanie; zawsze oznacza wszystko, co służy najwyższemu dobru i dobrobytowi danej osoby. „The Message” (autorstwa Eugene’a H. Petersona) odzwierciedla to zrozumienie, oddając tytuł Jezusa w Izaj. 9:6 jako „Książę Zupełności”.
Chrystusowe Królestwo Pokoju zapewni ludziom wszystko, co niezbędne do uczynienia ludzi „zupełnymi”. Nikt nie będzie bezdomny. Nikt nie będzie głodny. Niepełnosprawni zostaną wyleczeni. Wszyscy będą zdrowi – fizycznie, psychicznie i emocjonalnie. Każdy będzie wartościowy.
Złota Zasada będzie działać w Królestwie Pokoju. Ci, którzy pracują dla dobra i pomyślności innych, otrzymają życie wieczne. Jest to wyraźna lekcja przypowieści Jezusa o owcach i kozłach (Mat. 25:31-46).
Pokój ustanowiony za pomocą sprawiedliwości
Proroctwo Micheasza mówi nam, że koniec wojen i konfliktów będzie wynikał z rozpowszechniania prawa i Słowa Bożego oraz wykonywania sądu i sprawiedliwości wśród ludzi i narodów. Bóg powierzył to dzieło swojemu Synowi, Księciu Pokoju (Dzieje Ap. 17:31). „Nie według widzenia swoich oczu będzie sądził ani według słyszenia swoich uszu rozstrzygał, lecz według sprawiedliwości będzie sądził biednych i według słuszności rozstrzygał sprawy ubogich na ziemi” (Izaj. 11:3-4).
„Dlatego tak mówi Wszechmocny, Pan: Oto Ja kładę na Syjonie kamień, kamień wypróbowany, kosztowny kamień węgielny, mocno ugruntowany: Kto wierzy, ten się nie zachwieje. I uczynię prawo miarą, a sprawiedliwość wagą. Lecz schronienie kłamstwa zmiecie grad, a kryjówkę zaleją wody” (Izaj. 28:16-17).
Boża sprawiedliwość będzie początkowo egzekwowana aż do momentu, gdy poprzez naukę, przyjmie ją każde ludzkie serce.
„Nie będą krzywdzić ani szkodzić na całej mojej świętej górze, bo ziemia będzie pełna poznania Pana jakby wód, które wypełniają morze” (Izaj. 11:9).
Shane Claiborne pisze: „Pokój to nie tylko brak konfliktu, to także obecność sprawiedliwości. (…) Prawdziwy pokój nie istnieje, dopóki nie ma sprawiedliwości, odnowy, przebaczenia. Pokój nie oznacza bierności. Jest to akt przerwania niesprawiedliwości bez naśladowania jej, akt rozbrojenia zła bez zniszczenia złoczyńcy, akt znalezienia trzeciej drogi, która nie jest ani walką, ani ucieczką, ale starannym, żmudnym dążeniem do pojednania i sprawiedliwości. Chodzi o rewolucję miłości, która jest wystarczająco duża, by uwolnić zarówno uciskanych, jak i prześladowców” (Shane Claiborne, „Common Prayer: A Liturgy for Ordinary Radicals”, Michigan: Zondervan, 2010, str. 382).
Sprawiedliwość w Biblii ma związek ze sprawiedliwymi i dobrymi relacjami. Sprawiedliwość jest rodzajem warunków, w których ludzie rozwijają się w zdrowych, posilających relacjach z Bogiem i ze sobą nawzajem. Kiedy coś szkodzi tym relacjom, czynienie sprawiedliwości polega na ich naprawianiu. Sprawiedliwość polega na przywróceniu ludziom i ich relacjom prawości, jedności i dobrostanu. Sprawiedliwość jest przecież pojęciem odnoszącym się do relacji. Sprawiedliwość ma znaczenie tylko wtedy, gdy opisuje relację między ludźmi lub między Bogiem a jego ludzkim stworzeniem, która jest słuszna lub sprawiedliwa. W ujęciu abstrakcyjnym nie ma ona żadnego znaczenia. Sprawiedliwość i prawość są niezbędne dla pokoju i harmonii w każdym związku. Sprawiedliwość zapewnia wszystkim dostęp do dobrych rzeczy w życiu. Nikt nie może sprawiedliwie rozwijać się kosztem innych, ani nawet w obliczu ubóstwa i niedostatku innych.
Uzdrowienie i odnowa każdego ludzkiego serca poprzez ustanowienie prawdziwej sprawiedliwości przyniesie trwały pokój na ziemi.
„I zamieszka na pustyni prawo, a sprawiedliwość osiądzie na urodzajnym polu. I pokój stanie się dziełem sprawiedliwości, a niezakłócone bezpieczeństwo owocem sprawiedliwości po wszystkie czasy. I zamieszka mój lud w siedzibie pokoju, w bezpiecznych mieszkaniach i w miejscach spokojnego odpoczynku” (Izaj. 32:16-18).