„Niech ten świat nie będzie wam wzorem; przeciwnie, odmieńcie się przez odnowienie ducha, aby umieć rozróżniać, co jest wolą Bożą: co jest dobre, co mu jest miłe i co doskonałe.” – Rzym, 12:2.
Werset ten ma bardzo bogatą treść duchową, na co chcemy zwrócić tu uwagę. Nad treścią tego wersetu zastanowimy się, aby otrzymać cenną naukę daną dla wierzących Wieku Ewangelii. Mieszczą się tu trzy myśli:
- Niech ten świat nie będzie wam wzorem
- Odmieńcie się przez odnowienie ducha
- Zrozumcie, co jest wolą Bożą
NIECH TEN ŚWIAT NIE BĘDZIE WAM WZOREM
Apostoł Paweł zwrócił uwagę na ten świat w odróżnieniu od innych światów, o których Pismo Święte wspomina. Pierwszy świat był pod panowaniem aniołów przed potopem, o czym pisze apostoł Piotr w swoim liście: „Albowiem Bóg nie przepuścił także i upadłym aniołom, lecz strącił ich do piekła i wydał na pastwę ciemnościom czeluści, gdzie na sąd czekają. I staremu światu nie przepuścił. Jedynie Noego, herolda sprawiedliwości, wybawił wraz z siedmioma innymi, kiedy spuścił potop na świat bezbożników” – 2 Piotra 2:4-5. Dla Noego, który został nazwany heroldem sprawiedliwości i dla jego rodziny składającej się z siedmiu osób ten ówczesny świat bezbożników nie był wzorem, lecz stawili oni czoła upadłym aniołom i ich potomstwu. O nim to pisze apostoł Paweł w Liście do Żydów 11:7
„Noe otrzymawszy od Boga ostrzeżenie o tym, czego jeszcze widać nie było, wiedziony wiarą, podjął się w świętej bojaźni budowy arki, aby ratować swą rodzinę; przez wiarę wydał sąd na świat i posiadł usprawiedliwienie, które wiara daje”.
Niech ten świat, w którym my żyjemy, a który rozpoczął się po potopie i trwa dalej aż dotąd pod panowaniem księcia ciemności – szatana, z którym mamy podejmować walkę, by się do niego nie upodobnić, nie będzie dla nas wzorem. Apostoł Paweł w swoich listach również o tym pisze:
„Byliście umarli przez występki i grzechy swoje, w których żyliście ongiś na wzór tego świata, pod panowaniem władcy tych sił, które unoszą się w powietrzu. Jest to ten sam duch, który obecnie jeszcze działa w duszach buntowników” – Efezj. 2:1-2.
Od chwili kiedy poznaliśmy Pana Boga i Jezusa Chrystusa i opowiedzieliśmy się za tym, by im wyłącznie służyć, uczyniliśmy swoje poświęcenie przed wieloma świadkami, okazując to przez chrzest w wodzie. Od tego czasu świat ten nie może być dla nas wzorem do naśladowania, albowiem wzorem dla nas stał się Jezus Chrystus i apostołowie. Zgodnie ze słowami Jezusa: „Nikt nie może służyć dwom panom, bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował, albo przystanie do jednego, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie” – Mat. 6:24. Cele tych dwóch panów są ze sobą sprzeczne. Obecnie panem tego świata jest Książę Ciemności – szatan, który poprzez ducha „tego świata zaślepił rozum tych ludzi bez wiary, tak że nie może zajaśnieć dla nich światło Ewangelii o chwale Chrystusa, który jest odblaskiem Boga” – 1 Kor. 4:4. Książę Ciemności – szatan jest władcą tego świata, jego metody są sprzeczne z tymi, które stosuje Chrystus i dlatego ten świat nie może być dla nas wzorem do naśladowania.
Apostoł Paweł pisze, że szatan zaślepia, zwodzi, zaciemnia rady Boże, by nas trzymać w niewiedzy. Pan Jezus powiedział, że szatan jest kłamcą i ojcem kłamstwa:
„Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.” – Jan 8:44 (BT).
ODMIEŃCIE SIĘ PRZEZ ODNOWIENIE DUCHA
Żeby świat ten nie był dla nas wzorem, jest niezbędne nasze „odmienienie się”. W tym życiu wierzący przechodzą dwie przemiany. Pierwsza to pokuta, to znaczy opamiętanie się, nawrócenie z poprzedniego życia, grzesznego stanu. Apostoł Piotr w pierwszym kazaniu nawołuje: „A zatem czyńcie pokutę i nawróćcie się, by grzechy wasze były zgładzone” – Dz. Ap. 3:19. Apostoł zwrócił tu uwagę na dwie rzeczy – 1. pokutujcie, 2. nawróćcie się, a wtedy będą zgładzone wasze grzechy. Musi nastąpić zmiana naszego życia ku dobremu.
Druga ważna rzecz to odmiana poprzez odnowienie naszego ducha, to znaczy usposobienia, o czym pisze apostoł Paweł: „Winniście zatem wraz z życiem dawniejszym ściągnąć z siebie starego człowieka, którego zwodnicze żądze wiodą na zatracenie. Odnówcie ducha i myśli i obleczcie się w nowego człowieka, który stworzony jest na obraz Boży w sprawiedliwości i prawdziwej świętości” – Efezj. 4:22-24. Proces ten ma się rozpocząć od naszego umysłu. Apostoł zwrócił uwagę na dwie rzeczy – 1. odnowę ducha, 2. odnowę naszych myśli. Mamy wykazać wielką pracę nad sobą, aby nasze myśli i duch były zgodne z myślami i duchem naszego Mistrza i Nauczyciela Jezusa Chrystusa. Dlatego apostoł dalej radzi nam: „Jeżeli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze jest, gdzie Chrystus siedzi po prawicy Bożej. Starajcie się o to, co w górze jest, nie o to, co na ziemi” – Kol. 3:1-2.
Jak daleko ma nastąpić ta przemiana i od jakiego czasu? Rozpoczyna się ona od naszego poświęcenia się Bogu i Chrystusowi na służbę przez ofiarowanie naszego ciała jako ofiary żywej, o czym pisze apostoł Paweł w Liście do Rzymian:
„Bracia, upominam was przez miłosierdzie Boże: składajcie ciała wasze jako ofiarę żywą, świętą i przyjemną Bogu; taka jest służba duchowa, którą winniście mu składać. Niech ten świat nie będzie wam wzorem; przeciwnie, odmieńcie się przez odnowienie ducha, aby umieć rozróżniać, co jest wolą Bożą: co jest dobre, co mu jest miłe i co doskonałe.” – Rzym. 12:1.
CO JEST WOLĄ BOŻĄ: CO JEST DOBRE, CO JEST MIŁE I DOSKONAŁE?
Jeśli nastąpi odnowienie ducha, usposobienia i myślenia, zrozumiemy, co jest wolą Bożą, aby ją czynić na każdy dzień. Niezbędną rzeczą jest spłodzenie z Ducha Św. I otrzymanie impulsu nowego życia. Wówczas przez tegoż Ducha Św. zrozumiemy, jaka jest wola Boża względem nas i całego rodzaju ludzkiego. Apostoł Paweł porusza tu cztery ważne myśli: 1. Zrozumienie woli Bożej, co nie jest łatwą rzeczą, a może nastąpić po otrzymaniu Ducha Św. i przez Słowo Boże w którym jest ukryta wola Boża. 2. Co dobrego mamy czynić? 3. Co jest miłe Bogu i Chrystusowi? 4. Co jest doskonałe?
Najpierwszą rzeczą do ofiarowania jest ludzka wola. Od tego czasu nie możemy być kierowani przez naszą osobistą wolę ani też przez żadną ludzką wolę, lecz jedynie przez Boską, którą przyjęliśmy jako swoją. Nasza wola, której zaniechaliśmy, ofiarowując ją, nie jest już naszą. Od czasu, gdy Boska wola stała się naszą, zaczynamy myśleć, rozumować i sądzić z Boskiego punktu widzenia, Boski plan staje się naszym, a Boskie drogi stają się naszymi drogami. Nikt, kto w dobrej wierze nie odda samego siebie jako ofiary i kto w konsekwencji nie przyjmie jej doświadczeń, nie jest zdolny, by w pełni zrozumieć tę przemianę.
Apostoł Paweł w Liście do Efezjan 1:4-14 (NP), tak wyjaśnia tą sprawę: „W nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem jego; w miłości przeznaczył nas dla siebie do synostwa przez Jezusa Chrystusa według upodobania woli swojej, Ku uwielbieniu chwalebnej łaski swojej, którą nas obdarzył w Umiłowanym. W nim mamy odkupienie przez krew jego, odpuszczenie grzechów, według bogactwa łaski jego, Której nam hojnie udzielił w postaci wszelkiej mądrości i roztropności, Oznajmiwszy nam według upodobania swego, którym go uprzednio obdarzył, Tajemnicę woli swojej, aby z nastaniem pełni czasów wykonać ją i w Chrystusie połączyć w jedną całość wszystko, i to, co jest na niebiosach, i to, co jest na ziemi w nim, W którym też przypadło nam w udziale stać się jego cząstką, nam przeznaczonym do tego od początku według postanowienia tego, który sprawuje wszystko według zamysłu woli swojej, Abyśmy się przyczyniali do uwielbienia chwały jego, my, którzy jako pierwsi nadzieję mieliśmy w Chrystusie. W nim i wy, którzy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię zbawienia waszego, i uwierzyliście w niego, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym, Który jest rękojmią dziedzictwa naszego, aż nastąpi odkupienie własności Bożej, ku uwielbieniu chwały jego” Amen.