Wśród chrześcijan są w użyciu dwa kanony biblijne: jeden hebrajski, który przyjmują Żydzi i protestanci, drugi ustalony na Soborze Trydenckim, obejmujący poza księgami z kanonu hebrajskiego niektóre księgi z greckiej Septuaginty, przyjmowany przez katolików. Sprawę rozstrzyga sam Pan Jezus, gdy mówi:
„Oto dlatego Ja posyłam do was proroków i mędrców, i uczonych w Piśmie, a z nich niektórych będziecie zabijać i krzyżować, innych znowu będziecie biczować w waszych synagogach i przepędzać z miasta do miasta, aby obciążała was cała sprawiedliwa krew przelana na ziemi – od krwi sprawiedliwego Abla aż do krwi Zachariasza, syna Barachiaszowego, którego zabiliście między świątynią a ołtarzem” – Mat. 23:34-36.
Morderstwo dokonane na Ablu opisane jest w 1 Mojżeszowej 4:6-8, a śmierć Zachariasza – w 2 Księdze Kronik 24:20-21, która jest ostatnią księgą kanonu hebrajskiego. Jezus nie mówi nic np. o Machabeuszach. Dodajmy tylko, że w Kronikach Zachariasz jest synem kapłana Jehojady. Słowa „syna Barachiaszowego” zostały zapożyczone z Księgi Zachariasza 1:1. Jest to jednak inny Zachariasz, żyjący jeszcze po powrocie z Babilonu.