31. VIII. 1984 R.

Umiłowani w Zbawicielu Jezusie Chrystusie Bracia i Siostry!

Pragniemy podzielić się z Wami doznanymi błogosławieństwami, jakich byliśmy uczestnikami na jednodniowej uczcie duchowej, która odbyła się w dniu 5.VIII. 1984 r. w Lublinie w pięknym lokalu Domu Kultury Kolejarza.

Oto tematy, którymi ze Słowa Bożego usłużyło sześciu braci:

Pierwszym wykładem usłużył br. A. Ziemiński pt. „Mocarze Boży” na podst. Izaj. 53:12. Brat wykazał, że mocarzami Bożymi, z którymi Pan Jezus będzie dzielił się swoimi błogosławieństwami, są powołani i wybrani Wieku Ewangelii, którzy mają stać się królami i kapłanami Bożymi.

Następnym wykładem usłużył br. H. Kamiński pt. „Cóżeś ty, o góro wielka” (Zach. 4:7). Przedstawił znaczenie Królestwa Chrystusowego, które ma stać się wielką górą – wyższą od wszystkich gór teraźniejszego świata.

Trzeci wykład powiedział br. J. Kłusak na temat: „Zazdrość”. Obszernie naświetlił wszystkie szkodliwe owoce zazdrości, która psuje szczęście wszystkich tych, których serce opanuje.

Po tym wykładzie nastąpiła przerwa obiadowa, podczas której siostry z lubelskiego zboru poczęstowały wszystkich smacznymi posiłkami.

Następnie swój wykład przedstawił br. J. Sygnowski – temat: „Wypuściłem więźniów twoich” (Zach. 9:11-12). Brat przypomniał upadek i grzech pierwszego człowieka, przez co cała ludzkość znalazła się w upadku, grzechu i śmierci.

Z kolei przemówił do braci i sióstr br. D. Kołacz na temat: „Nasz przystojny bój wiary” (1Tym. 6:12). Brat naświetlił walkę chrześcijanina przeciwko wrogom Nowego Stworzenia, a w szczególności przeciwko złym wpływom teraźniejszego świata, który pogrążony jest w upadku i grzechu.

Ostatnim mówcą był br. M. Sordyl, który obrał temat: „Wartość zasługi naszego Pana”. Przedstawił doniosłość zasług naszego Pana, bez których bylibyśmy niczym przed obliczem Bożym.

Nadeszła chwila rozstania, gdyż wszystko ma swój początek i koniec. Bracia z trudnością przyjęli ten fakt, jako że nastrój duchowy konwencji był bardzo miły. Na twarzach można było wyczytać radość z odniesionych błogosławieństw.

Na zakończenie wszyscy uczestnicy wyrazili życzenie, aby cząstką doznanych błogosławieństw podzielić się z czytelnikami naszego czasopisma „Na Straży”. Życzenie to spełniamy z przyjemnością, życząc wszystkim czytelnikom błogosławieństwa Bożego.

„Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.” – Mat. 5:8

Te słowa, wypowiedziane przez Jezusa Chrystusa, były hasłem przewodnim konwencji, która odbyła się 24 czerwca 2018 roku w Lublinie. Nowe miejsce spotkania w Parku Naukowo – Technologicznym przy ul. Dobrzańskiego 3 oraz deszczowa pogoda, nie przeszkodziły gościom do licznego przybycia. Wszyscy wspólnie chwaliliśmy naszego Stwórcę śpiewem i modlitwą, słuchaliśmy tematów z Pisma Świętego, cieszyliśmy się społecznością braterską.

Czterech mówców podzieliło się rozważaniami ze Słowa Bożego. Pierwszym z nich był brat Dariusz Bywalec, który przeanalizował przewodni werset konwencji i przedstawił lekcje wynikające z niego. Brat skoncentrował się na:
–zdefiniowaniu kluczowych pojęć – serca i czystości,
–zwróceniu uwagi, na fakt, że procedura oczyszczania jest żmudna, wymagająca wysiłku, a zanieczyszczanie jest stosunkowo łatwe i szybkie,
–przedstawienie sposobu utrzymywania czystości serca – uświęcenie,
–zharmonizowaniu słów „albowiem oni Boga oglądać będą” ze słowami z 2 Mojż. 33:20 „nie może mnie człowiek oglądać i pozostać przy życiu”.

Brat Marek Knitter swój wykład zatytułował „Chwała Boża” i oparł go na fragmencie z Listu Bożej”. Brat podkreślał, że chwała, którą posiada Bóg, to wywyższona duchowa natura, stan nieśmiertelności. Ludzie nie mogą tego zobaczyć ale mogą, podobnie jak Mojżesz na górze Synaj, odczuwać wpływ tej chwały. Żeby to się udało należy spełniać następujące warunki:
–odłączyć się od świata,
–znajdować się na górze (tak samo jak apostołowie Jan, Jakub i Piotr na Górze Przemienienia) czyli w zgromadzeniu Ludu Bożego,
–trwać w modlitwie. Brat przedstawił także, w jaki sposób możemy wyobrazić sobie chwałę Bożą patrząc na opis tęczy z proroctwa Ezech. 1:28 oraz Obj. 4:2-3.

Brat Henryk Szarkowicz w wykładzie pt. „Uczmy się podobieństwa” skoncentrował uwagę słuchaczy na fragmentach Słowa Bożego mówiących o drzewie oliwnym i figowym, które przedstawiają naród Izraelski. Punktem wyjścia do rozważań był 11 rozdział Listu do Rzymian – słowa o wszczepieniu dzikiego drzewa oliwnego oraz historia o nieurodzajnym drzewie figowym, zapisana w Ewangelii Mateusza 21:18-22. Brat próbował odpowiedzieć na pytanie: Dlaczego dwa różne drzewa symbolizują Izrael? Te symbole uzupełniają się. Drzewo figowe pokazuje narodowe przywileje narodu cielesnego, ogólny stosunek Izraela do Pana Jezusa, przede wszystkim patrząc z punktu widzenia całego narodu, a nie jednostek. Drzewo oliwne pokazuje przymierza ludzi i ich udział w korzyściach wypływających z faktu wszczepienia w korzeń drzewa. Brat podkreślał, że powinniśmy dbać nie tylko o symboliczne liście drzewa figowego, ale przede wszystkim, aby samemu przynosić owoce ducha.

Ostatnim wykładem usłużył brat Franciszek Olejarz. Temat rozważań zaczerpnął z 15 rozdziału Ewangelii Jana: przypowieść o winnym krzewie i latorośli. Brat zauważył, że podobieństwo to prowokuje do postawienia sobie szeregu pytań:
– Czy ja jestem latoroślą?
– Czy czerpię soki z winnej macicy?
– Kiedy może mi zagrażać odcięcie od winnego krzewu?
W jaki sposób jestem oczyszczany? Brat w swoich odpowiedziach podkreślał, jaką rolę w naszym życiu odgrywa Jezus Chrystus, który został zobrazowany przez winny krzew. Ponadto zwracał uwagę na wagę społeczności zborowej, rolę braci starszych, a także na znaczenie ofiarowania się i gotowość na doświadczenia, które pokazują proces oczyszczania.

Naszą społeczność zakończyliśmy wspólnym zaśpiewaniem pieśni „Święty, Święty, Święty jest nasz Bóg”, co pokazało nasz stosunek i uczucia wdzięczności do Najwyższego Boga.