DNIA 30.V.1983 R.
Umiłowani w Chrystusie Bracia i Siostry oraz wszyscy czytelnicy czasopisma „NA STRAŻY”!
Pragniemy podzielić się z Wami cząstką wspaniałych błogosławieństw, jakich byliśmy uczestnikami na jednodniowej uczcie duchowej, jaka odbyła się w dniu 29 maja 1983 r. w Lublinie.
Nasza konwencja zastała zorganizowana przez braci ze zboru w Lublinie w pięknej sali domu kultury „Kolejarz”.
Liczba uczestników konwencji wynosiła około 500 osób.
Bracia i siostry przybyli z różnych stron naszego kraju, aby słuchać dobrego Sława Bożego.
Wykładami usłużyło pięciu braci, którzy przez Słowo Boże zachęcali nas do naśladowania Chrystusa.
Pierwszym wykładem usłużył br. Szarkowicz Eugeniusz, na temat: „Syn człowieczy nie przyszedł, aby mu służono”. Brat nakreślił wielką służbę naszego Pana Jezusa dla ludzkości. Wskazał on na potrzebę naszego zaangażowania w służbie dla Pana, Prawdy i braci.
Następnym mówcą był br. Kołacz Zdzisław, który usłużył tematem: „Działalność ducha świętego”. Brat wnikliwie przedstawił znaczenie i różne przejawy działalności mocy Bożej i ducha Prawdy w życiu chrześcijanina, kładąc szczególny nacisk na potrzebę wypracowywania owoców ducha świętego, które są miłe przed obliczem Bożym.
Z kolei usłużył br. Grudzień Stefan, który obrał sobie temat: „Ostateczne trudne czasy”. Brat mówca scharakteryzował trudności czasów ostatecznych Wieku Ewangelii i zachęcał braci i siostry do większej gorliwości i pobożności dla przeciwstawienia się szkodliwym prądom niewiary i zaniku prawdziwej pobożności.
Po tym wykładzie nastąpiła przerwa obiadowa i choć w zaproszeniach było zaznaczane, że wyżywienie na konwencji winno być przez uczestników konwencji załatwione we własnym zakresie, jednakże miejsowi bracia i siostry przygotowali smaczne słodkie pieczywo i herbatę, aby zapewnić skromny dla tych, którzy być może nie zabrali ze sobą żadnego prowiantu. Wszyscy uczestnicy Konwencji z przyjemnością skorzystali z przygotowanego posiłku.
Po przerwie obiadowej wykładem usłużył br. Jakubowski Mieczysław na temat: „Wolność w Chrystusie”.
Brat naświetlił właściwe i niewłaściwe pojmowanie chrześcijańskiej wolności, zalecając potrzebnych wolnościowych reguł Ewangelii i apostołów w naszym codziennym życiu.
Ostatnim wykładem usłużył br. Sygnowski Józef, a temat został wzięty z Psalmu 117:1 – „Chwalcie Pana”.
Brat w swym wykładzie wskazał na właściwe chwalenie Boga w duchu i w prawdzie, wyjaśniając przy tym, że obecnie wszystkie narody jeszcze nie chwalą Pana.
Słowem pożegnalnym usłużył br. Ziemiński Adam, który przewodniczył na tej konwencji.
Znaczny wkład w ogólne zbudowanie braci miał również chór młodzieżowy z Krakowa, który niemal przed każdym wykładem wykonywał wspaniałe pieśni na chwałę Panu, umilając jednocześnie uczestnikom konwencji pięknym śpiewem bratnią społeczność.
Konwencja została zakończona pieśnią „Zostań z Bogiem aż się zejdziem znów”, Modlitwą Pańską i odśpiewaniem wersetu z Ew. Jana – „Albowiem tak Bóg umiłował świat”.
Uczestnicy konwencji wyrazili życzenie, aby doznanymi błogosławieństwami podzielić się ze wszystkimi czytelnikami naszego czasopisma błogosławieństwa Bożego.