Tolerancja i nasi przyjaciele
Ilu nas tedy jest doskonałych, wszyscy tak myślmy; a jeśli o czymś inaczej myślicie, i to wam Bóg objawi; tylko trwajmy w tym, co już osiągnęliśmy — Filip. 3:15-16.
Ponad sto lat temu pastor Charles Taze Russell podkreślił, że każdy Chrześcijanin powinien sam zdecydować, jak zharmonizować Biblię, niezależnie od tego, co na dany temat powiedział sam pastor. Poniższe słowa pochodzą z książki Co powiedział pastor Russell, znanej pod tytułem Książka Pytań i Odpowiedzi.
Pytanie (1914) – Czy uważasz, że wszyscy święci zostaną popieczętowani do października 1914 roku bez względu na to, czy znajdują się tutaj, czy nie?
Odpowiedź – (…) Dlaczego myślisz, że to się stanie w październiku 1914 roku? (…)Nie rościmy sobie pretensji do nieomylności, ale na ile umiemy liczyć oraz na podstawie tego wszystkiego, czego można się dowiedzieć z historii, wierzymy, że stało się to w roku 606 przed Chrystusem. Nie będziemy tego szczegółowo udowadniać, bo zajęłoby nam to całe popołudnie, a przecież macie to wydrukowane, czytaliście, więc wiecie i wierzycie temu lub nie wierzycie, nikt was nie zmuszał, żebyście uwierzyli. Przedstawiłem te rzeczy tak, jak sam je zrozumiałem i co zdaje mi się być rozumną odpowiedzią na pytanie w tej sprawie, a wy uwierzyliście w to na tyle, na ile przemówiło to do waszego serca. Co powiedział pastor Russell, s. 83 i następne.
I jeszcze:
Pytanie (1913) – Jestem katolikiem. Czy muszę zrzec się przynależności do mojego kościoła, abym mógł badać [Biblię] w którymś ze zgromadzeń Międzynarodowego Stowarzyszenia Badaczy Pisma Świętego?
Odpowiedź – Absolutnie nie. Jesteś mile widziany na wszystkich badaniach. Nie mamy monopolu na te zebrania. Czy to luteranin, metodysta, baptysta lub katolik, albo ktoś nie należący do żadnej denominacji – jeżeli przychodzi w duchu Pańskim i pragnie poznać Prawdę, jest chętnie witany i mile widziany.
Odpowiadając na podobne pytanie:
Odpowiedź – Nie ma żadnego warunku, by stać się członkiem, żadnej kontroli, żadnych haseł. Każda osoba przyzwoitego prowadzenia się jest zawsze mile widziana na naszych zebraniach. Co powiedział pastor Russell, s. 347.
Dodajmy dobrą radę dla każdego z nas: „Jeżeli stajesz się mądrzejszy ponad wszystkich swoich nauczycieli, masz skłonność do bycia dogmatycznym, krytykowania współuczniów i ustanawiania siebie jako standardu dla całego kościoła, masz niemałe powody, by się tego bać bo nie jesteś kontrolowany przez Ducha Bożego. Mądrość własna może z łatwością zająć miejsce mądrości Bożej. Także Szatan może przejawić się jako anioł światłości nawet w tym, kto zajmuje się najświętszymi rzeczami. W żaden sposób jego cele nie są skuteczniej zabezpieczone niż przez nakłanianie ludzi do promowania tematu świętości wyjątkowymi metodami, w duchu niechętnym do przyjmowania nauczania i aroganckim” (R77, luty 1880).
Pytanie (1915) – Jeżeli centrala Międzynarodowego Stowarzyszenia Badaczy Pisma Świętego propagowałaby metody niezrozumiałe bądź nieuznawane przez nas, to czy mielibyśmy zastosować się do Obj. 18:4: „Wynijdźcie z niego, ludu mój!”, a jeżeli tak, to w jaki sposób?
Odpowiedź – Uważam, że jeśli ktoś by wykazał, że Międzynarodowe Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego jest częścią Babilonu, to wszyscy powinniśmy z niego wyjść. Gdybyśmy wszyscy stanęli po przeciwnej stronie, to gdzie byśmy wtedy byli? Myślę, że bylibyśmy blisko siebie, gdybyśmy wszyscy stanęli po jednej stronie. Co powiedział pastor Russell, s. 351.
J. Parkinson miał okazję zapytać br. Josepha Russell Landa (bratanka pastora C. T. Russella), jak br. Russell radził sobie z tym, gdy występowały różnice w zborze? Odpowiedział: Cóż, na wschodzie byli inni, którzy znali mojego wujka lepiej niż ja, ale powiem ci, co pamiętam. Pozwalał, aby ten ktoś wypowiedział się na podstawie Pisma Świętego, a potem pozwalał, aby ktoś inny również wypowiedział się na podstawie Pisma Świętego. Następnie pozwalał pierwszemu wypowiedzieć się z wykorzystaniem większej ilości fragmentów Pisma Świętego, a potem również i tamtemu z wykorzystaniem większej ilości wersetów. A potem kończył temat i podsumowywał. (Nic więcej).