Symbole pamiątkowe z pewnością skupiają się na ofierze naszego Pana. Nikt nie może tego kwestionować. Jednak nie wszyscy bracia, w tym co najmniej jeden Redaktor, są zdania, że w żadnym z tych symboli nie ma wtórnego obrazu. Użycie greckiego słowa „koinonia” jest właściwie opisane w tym artykule jako wspólnota celu. Ale ta definicja nie umniejsza wtórnego obrazu kielicha, który również przedstawia doświadczenie Kościoła. Zaledwie kilka wersetów po tym jak św. Paweł wspomina o kielichu i chlebie, mówi: „Nie możecie pić kielicha Pańskiego i kielicha demonów; nie możecie być uczestnikami stołu Pańskiego i stołu demonów” (1 Kor. 10:21). W tym miejscu nawiązuje on bezpośrednio do symboli pamiątkowych wspomnianych 4 wersety wcześniej, gdy porównuje wierny styl życia (picie kielicha Pańskiego) ze złym stylem życia (picie kielicha demonów). Porównuje on pamiątkowy kielich z doświadczeniem Kościoła, przynajmniej w drugiej warstwie znaczeniowej.
Kiedy Jezus zapytał Jakuba i Jana, czy mogą pić z kielicha, który On pił, odnosił się do poświęconego sposobu życia. Nie neguje to jednak związku z kielichem pamiątkowym. Wino symbolizowało krew Jezusa. Ale Jego rzeczywista krew przedstawiała wartość ofiarniczego życia Jezusa, Jego ofiarę za grzech. Były to uzyskane korzyści wynikające z Jego sposobu życia. Tak więc, w tych dwóch symbolach pamiątkowych mamy przedstawiony okup (chleb) i ofiarę za grzech (kielich). Jeśli Kościół ma udział w ofierze za grzech, którą większość braci przyjmuje, to drugorzędny obraz ich udziału w „piciu” z Jezusem doświadczeń życiowych Wąskiej Drogi jest z pewnością właściwy i zamierzony.