Wzmagający się antysemityzm
Co do ewangelii, są oni nieprzyjaciółmi Bożymi dla waszego dobra, lecz co do wybrania, są umiłowanymi ze względu na praojców. Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże – Rzym. 11:28,29.
W dniu 5 stycznia tłumy demonstrantów, w tym wielu urzędników, przemaszerowały przez Most Brooklyński w geście solidarności z antysemityzmem. Ataki podczas grudniowego święta Chanuka na północ od Nowego Jorku spowodowały śmierć pięciu osób, a strzelanina w koszernym sklepie spożywczym po drugiej stronie rzeki w Jersey City w stanie New Jersey, spowodowała śmierć jednej z nich. Jeden z demonstrantów powiedział w wywiadzie: „Antysemityzm rośnie tak szybko, a prędkość tego wzrostu jest przerażająca (…) wydaje się być bardzo realny i możliwe, że jest to początek czegoś”.
W Europie, problem ten został w minionym roku zaznaczony kilkoma pamiętnymi wydarzeniami:
- 24 maja zdewastowany został cmentarz żydowski w Bordeaux we Francji;
- 26 maja niemiecki komisarz ds. antysemityzmu ostrzegł żydowskich mężczyzn, aby nie nosili publicznie kippy (nakrycia głowy) z powodu gwałtownego wzrostu liczby ataku na Żydów;
- 28 maja krajowa instytucja praw człowieka w Wielkiej Brytanii wszczęła formalne dochodzenie w sprawie antysemityzmu w Partii Pracy. Później w tym samym roku, po najgorszej porażce w wyborach od 1935 r., przegrani politycy Partii Pracy częściowo obwiniali za tę porażkę „powtarzającą się niechęć do przeciwstawienia się plamie antysemityzmu”.
W drugim corocznym badaniu opublikowanym w grudniu 2019 r. przez Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej, 16.400 Żydów z 12 państw członkowskich Unii Europejskiej (Austrii, Belgii, Danii, Francji, Niemiec, Węgier, Włoch, Holandii, Polski, Hiszpanii, Szwecji i Zjednoczonego Królestwa) będących domem dla około 96% szacowanej populacji żydowskiej w Unii Europejskiej zgłosiło, że:
- 28% z nich co najmniej raz w roku było nękanych za bycie Żydem;
- 34% z nich nie uczestniczyło w żydowskich wydarzeniach publicznych z obawy przed terroryzmem;
- 38% z nich rozważało emigrację, ponieważ nie czują się bezpiecznie jako Żydzi;
ogólnie rzecz biorąc, 70% respondentów uważa wysiłki państw członkowskich w zakresie zwalczania antysemityzmu za nieskuteczne.
Antysemityzm osiągnął nowy poziom, gdy Jan Chryzostom, biskup Antiochii (387 r. n.e.), wygłosił osiem kazań przeciwko Żydom. Głosił: „Synagoga to nie tylko burdel i teatr; to także jaskinia zbójców i legowisko dzikich zwierząt. Żaden Żyd nie uwielbia Boga (…) Żydzi są mordercami, opętanymi przez diabła, ich rozpusta i pijaństwo dają im maniery świni (…). Żydzi są porzuceni przez Boga a za popełnioną przez nich zbrodnię bogobójstwa nie ma możliwości wybaczenia.”
Żydzi stali się „servi camerae”, tj. „poddanymi komnaty”. Zostali zmuszeni do pożyczania pieniędzy, ponieważ uważano, że lichwa, czyli pożyczanie na odsetki, jest zakazana i stanowi zagrożenie dla chrześcijańskiego zbawienia. Ponieważ Żydzi i tak byli skazani na zatracenie, nie powinno to dla nich mieć żadnego znaczenia. W ten sposób Żydzi zdominowali transakcje takie jak handel i pożyczanie pieniędzy.
Boski plan dla Żydów
Jezus nigdy nie uczył swoich naśladowców potępiać Żydów, a Izrael nie był na zawsze odrzucony. „W owym dniu podniosę upadającą chatkę Dawida ii zamuruję jej pęknięcia, i podźwignę ją z ruin, i odbuduję ją jak za dawnych dni, Aby posiedli resztki Edomu i wszystkie narody, nad którymi wzywane było moje imię, mówi Pan, który to czyni” (Amos 9:11, 12). Św. Jakub cytuje te wersety w Dziejach Apostolskich 15:14-17 podczas soboru w Jerozolimie. „Chatka” to hebrajskie słowo „sukkot”, używane w Zach. 14:16 dla określenia Święta Szałasów (Namiotów) – obrazu na Wiek Tysiąclecia, przedstawiającego wszystkie narody przybywające do Jerozolimy, aby wielbić Jahwe. Apostoł Paweł oświadcza, że „zatwardziałość przyszła na Izraela aż do czasu, gdy poganie w pełni wejdą, i w ten sposób będzie zbawiony cały Izrael” (Rzym. 11:25,26). Naród żydowski został odrzucony i pozbawiony dostępu do łaski (Mat. 23:38), dopóki nie wypełnił się proroczy „dwójnasób” (Izaj. 40:1,2) oraz „Chrystus” nie zostanie skompletowany („gdy poganie w pełni wejdą”). Przez te prześladowania Bóg utrzymywał ludność żydowską w dużej mierze osobno i odrębnie od pozostałych, aż do przyszłego czasu, gdy przywróci ten naród do przymierza i wypełni obietnicę daną Abrahamowi: „Oto idą dni – mówi Pan – że zawrę z domem izraelskim i z domem judzkim nowe przymierze. Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ojcami w dniu, gdy ich ująłem za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej, które to przymierze oni zerwali, chociaż Ja byłem ich Panem – mówi Pan – lecz takie przymierze zawrę z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem” (Jer. 31:31-33). W ten sposób wypełni się obietnica Boża dana Abrahamowi i Jakubowi, że ziemskie nasienie obietnicy Abrahamowej będzie skoncentrowane w cielesnym Izraelu:
„Potomstwo twoje będzie liczne jak proch ziemi i rozprzestrzenisz się na zachód i na wschód, i na północ i na południe, i będą błogosławione w tobie i w potomstwie twoim wszystkie plemiona ziemi” (1 Mojż. 28:14).
Odrodzenie Żydów w Palestynie pod koniec XIX wieku, które zakończyło się odzyskaniem państwowości w 1948 roku, świadczy o tym, że obietnice Jahwe są prawdziwe. „I odmienię los mojego ludu izraelskiego, tak że odbudują spustoszone miasta i osiedlą się w nich. Nasadzą winnice i będą pić ich wino, założą ogrody i będą jeść ich owoce. Zaszczepię ich na ich ziemi; i nikt ich już nie wyrwie z ich ziemi, którą im dałem – mówi Pan, twój Bóg” (Amos. 9:14,15). W 1948 r. w Izraelu zamieszkiwało mniej niż 600.000 Żydów; na przestrzeni lat, na skutek imigracji, liczba ta wzrosła do takiego poziomu, że w dzisiejszych czasach więcej Żydów zamieszkuje w Izraelu niż w jakimkolwiek innym kraju.
Imigracja ta w znacznym stopniu wywołana jest antysemityzmem, zaś dzisiejszy Izrael jest niewierzący. Chociaż elementy o charakterze religijnym przenikają wszystkie elementy tego kraju, Izrael pozostanie do pewnego stopnia „zaślepiony”, dopóki Jezus nie skompletuje swojej oblubienicy, Kościoła.
Ziemia jest odnawiana i odbudowywana, pustynia zaczyna kwitnąć jak róża, postęp i odkrycia w wiedzy naukowej i technicznej zaczynają rozprzestrzeniać się na cały świat, z korzyścią dla ogółu ludzkości. Prorok Izajasz zapowiedział: „I odbudują starodawne ruiny, podźwigną opustoszałe osiedla przodków, odnowią zburzone miasta, osiedla opustoszałe od wielu pokoleń.” (Izaj. 61:4). Wkrótce Bóg wybawi ten naród od Goga (Ezech. 38), a następnie oczyści i nawróci go, ucząc bezgranicznego zaufania do siebie w każdej obronie i ochronie. Wszystkiego tego dokona ręka Jahwe i żadna eskalacja antysemityzmu jej nie powstrzyma.