O wszystkich narodach

Jak rozmawiać z ludźmi o…

Rozmnożę potomstwo twoje jak gwiazdy na niebie i dam potomstwu twemu wszystkie te kraje, a wszystkie narody ziemi będą błogosławione przez potomstwo twoje – 1 Moj. 26:4.

Bóg obiecał Abrahamowi: „w potomstwie twoim [nasienie Abrahama – Mesjasz] błogosławione będą wszystkie narody ziemi za to, że usłuchałeś głosu mego” (1 Moj. 22:18). Czy można być miłym Bogu i nie wierzyć w te słowa? Czy może mamy powiedzieć, że wszystkie narody będą przeklęte – w wiecznych mękach lub unicestwieniu?

Gdy Jezus rozpoczynał swą ziemską służbę, niektórzy Żydzi rozpoznali w Nim Mesjasza Izraela, lecz nieliczni widzieli w Nim zbawiciela świata: „Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli” (Jan. 1:11). „A lud stał i przyglądał się. Przełożeni zaś naśmiewali się, mówiąc: Innych ratował, niechże ratuje samego siebie, jeżeli jest Chrystusem Bożym, tym wybranym” (Łuk. 23:35). Po śmierci i zmartwychwstaniu, Jezus wskazał uczniom w jaki sposób Jego życie i śmierć stanowiły realizację proroctw odnośnie obu tych ról: „I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach” ( Łuk. 24:27).

Uznanie Jezusa za Mesjasza Izraela i Zbawiciela świata przez większość Żydów nadal należy do przyszłości. Odrodzenie ziemi obiecanej Abrahamowi i powrót potomków Jakuba do tego kraju poprzedza zwrócenie serc Żydów do Boga i Jezusa. „Lecz na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalemu wyleję ducha łaski i błagania. Wtedy spojrzą na mnie, na tego, którego przebodli, i będą go opłakiwać, jak opłakuje się jedynaka, i będą gorzko biadać nad nim, jak gorzko biadają nad pierworodnym” (Zach. 12:10).

Począwszy od końca XIX wieku, Żydzi wracają do „Eretz Israel” (Izaj. 11:11-12), pomimo tego, że jedna trzecia z nich zginęła w Holokauście. Żydzi zostali podniesieni z najniższego punktu w swej historii i stali się narodem. Nowoczesny Izrael stał się militarną potęgą, którą ranking Jane’s Weekly oceania na czwartą na świecie pod względem skuteczności. Począwszy od roku 2006, po raz pierwszy od 135 r. n.e., więcej Żydów mieszkało w Izraelu niż w jakimkolwiek innym kraju na świecie, a państwo Izrael jest otwarte dla wszystkich Żydów. Chociaż nie jest to naród religijny, to jednak widać Boży wpływ w konstytucji Izraela i niektórych praktykach: przestrzeń publiczna jest ozdabiana cytatami ze Słowa Bożego, przestrzegany jest Sabat, Pismo jest omawiane publicznie, a imigranci z krajów ateistycznych (jak z państw byłego ZSRR) zostają po raz pierwszy w życiu wystawieni na działanie Boga i Jego obietnic.

Powrót Żydów do ich historycznej ojczyzny, zgodnie z obietnicą daną Abrahamowi, jest źródłem niezgody między wszystkimi dzisiejszymi narodami. Państwa te ani ich obywatele nie rozpoznają jeszcze przyczyny odrodzenia Izraela: Bóg przygotowuje się do zaprowadzenia na ziemi swego królestwa ze stolicą w Izraelu: „I pójdzie wiele ludów, mówiąc: Pójdźmy w pielgrzymce na górę Pana, do świątyni Boga Jakuba, i będzie nas uczył dróg swoich, abyśmy mogli chodzić jego ścieżkami, gdyż z Syjonu wyjdzie zakon, a słowo Pana z Jeruzalemu” (Izaj. 2:3). Z Bożego punktu widzenia, odrodzenie Izraela jest potwierdzeniem obietnicy ustanowienia Królestwa Bożego na całej ziemi.

Od czasu odzyskania państwowości w roku 1948, opinia światowa o Izraelu ulega regularnemu pogorszeniu. Proroctwa wskazują na mający w przyszłości nastąpić fizyczny atak na Izrael, skierowany przez niemal wszystkie istniejące narody. Wówczas Bóg da się poznać całemu światu w cudowny sposób chroniąc Izrael przed zniszczeniem.