KLUCZE KRÓLESTWA
- co oznaczają klucze Królestwa Niebios?
„I dam ci klucze Królestwa Niebios; i cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie”. Mat. 16:19
Nasz Pan oświadczył, że da św. Piotrowi klucze do Królestwa Niebieskiego. Klucz symbolizuje prawo lub upoważnienie do otwarcia czegoś.
Apostoł Piotr użył pierwszego klucza w dzień Pięćdziesiątnicy, gdy został zesłany duch święty. Pan użył św. Piotra jako swego specjalnego przedstawiciela w dziele otwarcia drzwi Królestwa dla narodu żydowskiego, dla wszystkich, których serca znajdowały się we właściwym stanie, by móc przyjąć to błogosławieństwo. I tak czytamy, że powstał Piotr wraz z jedenastoma (Dzieje Ap. 2:14), podniósł swój głos, wyjaśnił sprawę, która się wówczas działa w Jerozolimie, a ci z Żydów, którzy uwierzyli w Jezusa, zostali przyłączeni do uczniów i dla tych Żydów drzwi do Kościoła Chrystusowego zostały otwarte. Apostoł Piotr mówił im o zasłudze śmierci Chrystusa, jak został wzbudzony z umarłych i wstąpił do nieba, w jaki sposób może każdy otrzymać odpuszczenie grzechów itp. (Dzieje Ap. 2:14-26).
Drugiego klucza do otworzenia Królestwa Niebieskiego, czyli Kościoła, Piotr użył trzy i pół roku później. Wtedy to siedemdziesiąty tydzień łaski dla Żydów się skończył i nadszedł czas, aby i poganie mogli stać się uczestnikami obietnicy razem z Żydami. Pierwszym był Korneliusz, któremu Piotr opowiadał Chrystusa. Pan Bóg błogosławił tę chwilę i zesłał ducha świętego na Korneliusza i na jego rodzinę. Tym sposobem drzwi do Królestwa zostały dla pogan otwarte (Dzieje Ap. 10). „Kluczem”, czyli prawem otwarcia, w obu przypadkach posłużył się św. Piotr.
Czy duch święty jest dla każdego?
Duch święty, czyli moc Boża, a nie trzecia osoba Boga Jahwe, został zesłany na apostołów przebywających w Jerozolimie (Dzieje Ap. 2:4), następnie ci, którzy uwierzyli w Pana Jezusa, a było to zgodne z Bożą wolą, otrzymywali ducha świętego – Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście? – Dzieje Ap. 19:2. Odpowiadając na pytanie, czy duch święty, czyli możliwość bycia pod wpływem Bożego zmysłu, jest dla każdego, możemy powiedzieć, że Bóg nie ma względu na osobę i Jego dary są dla wszystkich, lecz zawsze pod pewnymi warunkami: Jeśli tedy wy, będąc złymi, potraficie dawać dobre dary dzieciom swoim, o ileż więcej Ojciec wasz, który jest w niebie, da dobre rzeczy tym, którzy go proszą – Mat. 7:11. Aby otrzymać ducha i być pod jego wpływem, należy wierzyć w Pana Boga, Pana Jezusa, a także w to, że duch święty to nie osoba. Należy prosić dobrego Ojca, by obdarowywał nas swoim duchowym zmysłem, a w nas by rozwijało się Nowe Stworzenie. Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was – Jak. 4:8. Poprzez zbliżenie się do Boga, musimy wyrażać pragnienie, by być pod wpływem działania Jego Bożego zmysłu.