Chełm, 12 lipca 1998

Podobnie jak w poprzednich latach, tak i w tym roku w sali kina „Zorza”, w Chełmie, na jednodniowym nabożeństwie zgromadziło się ok. 350 osób, głównie z terenu wschodniej Polski. Była to już piąta konwencja zorganizowana w tym mieście. Organizatorzy, braterstwo z Chełma i Chojna Nowego dołożyli – jak zwykle – wszelkich starań, aby ugościć wszystkich przybyłych.

Myślą przewodnią spotkania były słowa zapisane w Ewangelii Łukasza 2:14:

„Chwała Bogu na wysokościach!”.

Pierwszym wykładem na temat: „Podnieście sztandar nad ludami” (Izaj. 62:10) usłużył br. Roman Rorata. Podkreślił on, że Biblia, św. Boża Księga stanowi dla ludzi wiary najwspanialszy sztandar, na którym widnieje godło krzyża – symbol odkupieńczej ofiary Jezusa Chrystusa, największe wiekopomne dzieło dokonane na Golgocie. Powinniśmy podnosić ten sztandar do narodów i doceniać Boską miłość okazaną nam w Chrystusie. To one bowiem sprawiają, że nasze życie stopniowo się zmienia. Brat Roman wykazał tę prostą zależność na podstawie Pisma Świętego.

Z kolei brat Aleksander Lipka w wykładzie zatytułowanym: „Ale gdy przyjdzie Syn człowieczy, izali znajdzie wiarę na ziemi?” (Łuk. 18:8) , podjął próbę szerszego spojrzenia na zagadnienie wiary. Okazuje się, że każdy człowiek, nawet ateista, w coś wierzy. Posługując się cytatami z Pisma Świętego brat dowodził, że wiara może być słaba lub mocna, obłudna bądź nieobłudna, żywa albo martwa. Przykłady z życia Abrahama i Ijoba świadczą o tym, że przez próby i doświadczenia Pan Bóg doświadcza wiarę człowieka.

Podstawą kolejnych rozważań, które nosiły tytuł: „Pokój Boży”, były słowa Pana Jezusa zapisane w Ew. Jana 14:27. W swoim wystąpieniu brat Henryk Głąb zdefiniował pojęcie pokoju Bożego i na tej podstawie wykazał następnie różnicę pomiędzy pokojem Bożym a pokojem obiecanym przez świat. Przytaczając wersety Słowa Bożego przeanalizował rolę pokoju i przedstawił siłę wiary w życiu człowieka.

Ostatnim wykładem usłużył brat Paweł Dąbek. W swoim przemówieniu analizował fragment z Księgi Objawienia 3:17-19. Mówił o znikomości bogactwa w naszym codziennym życiu. Okazuje się, że bez względu na naszą sytuację materialną bardzo często potrzebujemy pomocy od innych ludzi, od zboru i naszych rodzin. Z drugiej strony jednak musimy pamiętać, że lepszą rzeczą jest dawać aniżeli brać.

Chwała Bogu na wysokościach za wiarę, nadzieję i największy dar niebios, Pana naszego, Jezusa Chrystusa!

Dziękując Bogu za lekcje płynące z Jego Słów, z nadzieją na spotkanie w przyszłym roku, zakończyliśmy chwile bratniej społeczności w Chełmie – pieśnią „Zostań z Bogiem, aż się zejdziem znów” i wspólną modlitwą.

Chełm, 22 sierpnia 1999r.

„Żeby Chrystus przez wiarę zamieszkał w sercach waszych” Ef. 3:17.

Pomimo, że była to już szósta konwencja zorganizowana w Chełmie, w bieżącym roku można było spotkać braci, którzy przybyli tutaj po raz pierwszy. Nabożeństwo odbyło się w sali Wojewódzkiego Domu Kultury. Na nowym miejscu bez trudu pomieściło się blisko 500 uczestników. Organizatorami spotkania byli – tak jak zwykle – braterstwo z Chełma i Chojna Nowego. Społeczność rozpoczęła się wspólną pieśnią, modlitwą o błogosławieństwo Boże i odczytaniem komentarza „Manny” do wersetu Ew. Łukasza. 2:49 „Czyż nie wiedzieliście, że w tym, co jest Ojca mego, Ja być muszę?” Z dużym zainteresowaniem wysłuchaliśmy czterech wykładów, które tego dnia Stwórca Najwyższy przygotował dla nas.

Pierwszym tematem o „Syonie” z proroctwa Izajasza 40:9–10 usłużył brat Zdzisław Kołacz. W przemówieniu swoim wielokrotnie podkreślał, że żyjemy w trudnych czasach, przy końcu żniwa (Izaj. 57:2). Przedstawił warunki podane w Psalmie 15, które muszą wypełnić wierni, aby znaleźć się na Górze Syońskiej. Naśladowcy zamieszkujący Świętą Górę przyrównani są do świecącej lampy rozjaśniającej mroki ciemności. Na zakończenie zacytowane zostały słowa z Księgi Objawienia 14:1

„I widziałem, a oto Baranek stał na górze Syon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy mieli wypisane jego imię na czole i imię jego Ojca”

Drugim wykładem zatytułowanym „Rozważne picie wody w szeregach armii Chrystusa” usłużył brat Janusz Then. Za podstawę rozważań posłużyły słowa Ewangelii Jana 14:4. Powołując się na charakterystyczny sposób wyboru armii Gedeona (picie wody z ręki), brat przedstawił zasadę wyboru armii Chrystusa w wieku Ewangelii. W Słowie Bożym woda reprezentuję naukę. Musimy być świadomi tego, że spośród 32 tys. mężów Gedeon wybrał tylko 300 żołnierzy i ta zasada obowiązuje teraz „Albowiem wielu jest wezwanych, ale mało wybranych” – Ew. Mat. 22:14.

Brat Franciszek Olejarz usłużył wykładem na temat „Królestwo Boże” – Łuk.11:1–2. Brat mówił o różnych pojęciach dotyczących Królestwa. Przedstawił dwie jego fazy. Jako ilustrację Królestwa odczytał proroctwo Zachariasza 14:3–4 i przytoczył przypowieść naszego Pana „o pszenicy i kąkolu”. Mówiąc o ziemskiej fazie Królestwa wspominał o prorokach Starego Testamentu (Żyd. 11:35). Na dowód duchowej fazy Królestwa przytoczył wersety 1 Kor. 15: 22–24.

Ostatnim wykładem zatytułowanym „Wyróżnieni przez Pana Jezusa” usłużył brat Roman Rorata. W swoim temacie wskazał historie biblijne, w których Pan Jezus w szczególny sposób przedstawił pewne postacie. W szczególny sposób Pan Jezus potraktował Zacheusza (Łuk.19:1–9), Marię w domu Łazarza (Jan 12:1–4), grzesznicę w domu faryzeusza Łuk. 7:36–47), niewolnicę Hananejską (Mat. 15:21–28), jednego z dziesięciu trędowatych (Łuk. 17:12–17) i trzech Apostołów: Piotra, Jana i Jakuba. W przyszłości w szczególny sposób wyróżniona zostanie klasa 144 tysięcy zwycięzców. Żegnaliśmy się słowami Apostoła Pawła z Listu do Rzymian 12:9–11 „Brzydźcie się złem, trzymajcie się dobrego. Miłością braterską jedni drugich miłujcie, wyprzedzajcie się wzajemnie w okazywaniu szacunku, w gorliwości nie ustawając, płomienni duchem, Panu służcie”. Pieśnią nr 487 „Albowiem tak Bóg” i wspólną Modlitwą Pańską oddaliśmy cześć Stwórcy Najwyższemu za obfitość pokarmu duchowego i otrzymane łaski.