Na Straży
nr 1999/1

SADUCEUSZE

Saduceusze – Nazwa pochodzi prawdopodobnie od Sadoka, w którego linii utrzymywał się urząd arcykapłański. Ok. 150 r. prz. Chr. zrzeszyły się pewne grupy kapłańskie i łącznie z zamożnymi rodami żydowskimi stworzyły frakcję religijno-polityczną, odznaczającą się konserwatyzmem i oportunizmem. Saduceusze uznawali jedynie spisane Prawo Mojżeszowe, czyli Pięcioksiąg, nie wierzyli w życie pozagrobowe i zaprzeczali istnieniu aniołów. Byli otwarci na wpływy hellenizmu. Poglądy saduceuszy i ich postawa godziły w przekonania faryzeuszy. Te różnice poglądów wykorzystał m.in. Paweł w czasie swojego procesu, wywołując spór doprowadzający do zwolnienia apostoła (Dz. Ap. 23:6). W procesie Jezusa saduceusze byli jednak zgodni z faryzeuszami i wpłynęli na wydanie na Niego wyroku śmierci. Mieli wielkie wpływy w Wysokiej Radzie, m.in. saduceuszem był Kajfasz (por. Jana 11:47-53). Mniejsze natomiast uznanie posiadali saduceusze wśród ludu. Po zburzeniu Jerozolimy (70 r. po Chr.) utracili całkowicie znaczenie na korzyść faryzeuszy.

R- ( r.)
„Straż” / str.