Z hebr. Betlehem znaczy dom chleba.
Miasteczko w Judzie, położone ok. 8 km na południowy zachód od Jerozolimy. Było filistyńskim miastem garnizonowym, które później ufortyfikował Roboam. Po raz pierwszy w Biblii jest wymienione w 1 Mojż. 35:19, jako leżące niedaleko miejsca, w którym pochowano Rachelę, nosiło nazwę Efrata. Było rodzinnym miastem Booza, męża Rut, mieszkał tam także ich wnuk – Jesse – który był ojcem Dawida (1 Sam. 16).
Prorok Micheasz zapowiada w swoim proroctwie, że właśnie w tym mieście ma się narodzić Mesjasz (Mich. 5:2).
Obecnie miasto nosi arabską nazwę Bajt Lahm, która, podobnie jak hebrajska, oznacza „dom chleba”.