22-23 lipiec 1989 r.
Umiłowani w Zbawicielu, Bracia i Siostry.
Pragniemy podzielić się z Wami cząstką radości, której byliśmy uczestnikami na zorganizowanej konwencji w dniach 22 i 23 lipca 1989 roku w Woli Lubeckiej k/Tarnowa, w zabudowaniach braterstwa Parnaków.
Przed czterdziestu laty, w tym samym miejscu była zaplanowana podobna konwencja, która nie doszła do skutku z powodu opozycji katolickiego kleru. Z tego miejsca w roku 1949 brat Mikołaj Grudzień udał się na inną konwencję do Zemborzyc k/Lublina, gdzie w nocy z dnia 25 na 26 czerwca został zastrzelony przez nastawionych najemników proboszcza tamtej parafii. Była to jego ostatnia podróż.
Po tak długim okresie czasu, dzięki łaskawemu kierownictwu naszego Niebiańskiego Ojca, który nadal udziela swemu ludowi żywotnej siły, konwencja doszła do skutku, gdzie mieliśmy przywilej przeżywać radosne chwile braterskiej społeczności. Dlatego z tym większą przyjemnością dzielimy się ze wszystkimi Czytelnikami czasopisma „Na Straży” tym, co przeżywaliśmy w okresie dwudniowej uczty duchowej.
Przewodniczyli tej społeczności: w pierwszym dniu br. R. Rorata, a w drugim dniu br. J. Sygnowski.
Przemawiało dziesięciu mówców na różne, budujące tematy ze Słowa Bożego. Słowa w Biblii wskazują na źródło niewyczerpanej mądrości Bożej. Są siłą, która jednoczy braterstwo do zgodnej współpracy. Tematami usłużyli następujący bracia:
1. br. M. Targosz: „Sprawiedliwość i przyszły Sąd” (Dzieje Ap. 24:25).
2. br. D. Kopak: „Zadaj ode mnie, czego chcesz pierwej, niż będę zabrany” (2 Król. 2:9).
3. br. P. Suchanek: „Deszcz pada na sprawiedliwych i niesprawiedliwych” (Mat. 5:45).
4. br. P. Garbacz: „Warunki wejścia do Królestwa Bożego”.
5. br. G. Kwaśnik: „Pierwszy dzień Królestwa Bożego na ziemi”.
6. br. Z. Kołacz: „Wierność w małych rzeczach”.
7. br. E. Pietrzyk: „Boskie tajemnice”.
8. br. Ł. Szatyński: „Armia Pana”.
9. br. J. Litkowicz: „Tajemnica cierpień”.
10. br. S. Grudzień: „Wartość doświadczeń”.
W śpiewie przewodniczyli: br. M. Żyła i P. Pawlicki.
Dzięki składamy naszemu Bogu, Władcy nieba i ziemi za obfitość łask i błogosławieństw, którymi nas obdarzył w miejscu duchowego wypoczynku, a te błogie przeżycia braterskiej społeczności niech się staną cząstką duchowego ubogacenia dla wszystkich miłujących Prawdę Bożą.