Drogo Umiłowani w Panu naszym Bracia i Siostry!
Łaska i Pokój niech się Wam pomnaża przez Pana naszego Jezusa Chrystusa. Drodzy w Panu! Pragniemy z Wami podzielić się błogosławieństwami, jakie z łaski naszego dobrego Ojca byliśmy uczestnikami. Rok 1968 był rokiem szczególnych błogosławieństw Bożych, w którym Pan przepasawszy się służył nam. Rok ten, jak niektórzy bracia nazywają był rokiem „tłustym” albo „kłosem pełnym” na chude dni.
Otóż w dniach 29 i 30 czerwca ucztowaliśmy przy stole pokarmów duchowych zastawionym na uczcie duchowej w Pawłowie woj. Lublin, w dniach 6 i 7 lipca na uczcie duchowej w Bronicach k/Nałęczowa woj. lubelskim, oraz w dniach 13 i 14 lipca na uczcie duchowej w Majdanie Kozic Górnych w woj. lubelskim.
Na uczty te przybyło wielu braci i sióstr z różnych stron Polski, a nawet gościliśmy pierwszych z licznie zapowiedzianych drogich gości z zagranicy, którzy przywieźli pierwsze wiązanki kwiatów miłości braterskiej.
Na konwencjach bracia usługujący różnymi tematami, zachęcali do większego poświęcenia i składania naszych ciał ofiarą żywą, Bogu się podobającą. Wskazywali na Boski zegar czasu wypełniających się proroctw, jak i napominali do czuwania i modlitwy, abyśmy nie dali się zwieść przeciwnościom w obecnych czasach. W przerwach i porze wieczorowej melodie nabożnych pieśni śpiewanych z udziałem młodzieży powiększały radość ducha.
Niech Wam, drodzy Bracia, za waszą usługę duchową Pan błogosławi i pomnaża w łasce i znajomości woli swojej, i Wam również, Bracia i Siostry, dla których drogie było Słowo Boże i przybyliście słuchać go w niewygodnych dla ciała warunkach, jak i Wam, którzy urządzaliście te uczty duchowe. Wszystkim:
Niech Wam błogosławi Pan
A niechaj Was strzeże
Niech rozjaśni Pan oblicze swoje nad Wami
I niech Wam da pokój.