Izrael przeciwko światu
I będę błogosławił błogosławiącym tobie, a przeklinających cię przeklinać będę; i będą w tobie błogosławione wszystkie plemiona ziemi – 1 Moj. 12:3.
W dniu 24 grudnia, 2016 roku Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję uznającą Izrael za nielegalnego „okupanta” Zachodniego Brzegu, części Jerozolimy i wszystkich gruntów, które Izrael przejął od Jordanii w latach od 1948 do 1967. Stany Zjednoczone po raz pierwszy wstrzymały się od głosu, pomimo próśb rządu izraelskiego o zgłoszenie weta.Tym samym zakończyła się praktykowana od dziesięcioleci polityka Stanów Zjednoczonych, polegająca na wetowaniu wszelkich wniosków potępiających działania Izraela. Ponieważ tylko czterejinni stali członkowie Rady Bezpieczeństwa mają prawo weta (Chiny, Francja, Rosja i Wielka Brytania), wstrzymanie się od głosu Stanów Zjednoczonych pozwoliło na uchwalenie rezolucji. Nowa Zelandia, Malezja, Wenezuela i Senegal były wnioskodawcami odnowionej rezolucji pomimo tego, że Egipt, pierwotny wnioskodawca, poprosił o opóźnienie głosowania ONZ.
Głosowanie ONZ przyjęło za podstawę swego rozstrzygnięcia granice Izraela z 1948 roku a tym samym i uznało Judeę, Samarię i Wschodnią Jerozolimę za „okupowane” ziemie palestyńskie. Ponieważ rezolucje Rady Bezpieczeństwa ustanawiają prawo międzynarodowe, oznacza to, że obecność państwa żydowskiego w Wschodniej Jerozolimie, znanej jako „Dzielnica Żydowska” jest nielegalna. Żydowscy mieszkańcy dzielnicy żydowskiej uważani są w tej sytuacji za przestępców międzynarodowych!
Przyjęta rezolucja zwraca się także do państw członkowskich ONZ, aby nie używały izraelskich produktów, które zostały wytworzone na „kwestionowanych” terenach. Na korzyść Kongresu Stanów Zjednoczonych przemawia fakt, że przywódcy obu partii politycznych wyrazili wielkie niezadowolenie z decyzji podjętej przez administrację Stanów Zjednoczonych, aby wstrzymać się od głosu
Mimo że nowa administracja Stanów Zjednoczonych wyraziła swą niezgodę i rozczarowanie w związku z decyzją poprzedniego rządu, jest prawie pewne, że wyników tej decyzji nie będzie można cofnąć. Jedynym sposobem na uchylenie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ jest przyjęcie innej rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że Rosja i Chiny mają prawo weta, jest mało prawdopodobne, aby to nastąpiło.
Sekretarz Generalny dostrzega uprzedzenia
Kończący urzędowanie Sekretarz Generalny Narodów Zjednoczonych, Ban Ki-Moon, przyznał, że państwo Izrael jest przedmiotem silnego i „nieproporcjonalnego” uprzedzenia na forum międzynarodowym. W swoim ostatnim przemówieniu do Rady Bezpieczeństwa, które wygłosił 24 grudnia 2016 roku, powiedział, że „Dekady politycznych manewrów spowodowały nieproporcjonalną liczbę rezolucji, sprawozdań i konferencji krytykujących Izrael. Nie możemy akceptować uprzedzeń wobec Izraela w organach ONZ „.
Wiele organów ONZ, w szczególności Rada Praw Człowieka ONZ (UNHRC), wykazywało antyizraelskie i antysemickie postawy. Prawie połowa rezolucji UNHRC skoncentrowała się na potępieniu Izraela, podczas gdy brutalne pogwałcenie praw człowieka, wojny i okrucieństwa popełnione gdzie indziej są ignorowane. Na przestrzeni ostatnich lat, organy ONZ podjęły liczne uchwały odmawiające Żydom i chrześcijanom ich historycznych więzi z Jerozolimą. „Podczas (kadencji Ki-Moona Sekretarza Generalnego), ONZ uchwaliło 223 rezolucje potępiające Izrael, a tylko osiem rezolucji potępiło reżim syryjski, który dokonał masakry własnych obywateli w ciągu ostatnich sześciu lat konfliktu” – powiedział Danny Danon, izraelski ambasador przy ONZ.
Zgromadzenie Izraela
Prorok Amos powiedział: „I odmienię los mojego ludu izraelskiego, tak że odbudują spustoszone miasta i osiedlą się w nich. Nasadzą winnice i będą pić ich wino, założą ogrody i będą jeść ich owoce. Zaszczepię ich na ich ziemi; i nikt ich już nie wyrwie z ich ziemi, którą im dałem – mówi Pan, twój Bóg” (Amos. 9:14, 15). Kiedy w dziewiętnastym wieku rozpoczął się ruch syjonistyczny, Żydzi emigrowali ze wszystkich stron świata. Żydzi prześladowani w Rosji i terenach przez nią kontrolowanych, wrócili do nowych kolonii w Palestynie (Jer. 16:15,16).
Prześladowania nazistów w latach trzydziestych doprowadziły do tego, że Żydzi uciekali z Europy do Palestyny, pomimo faktu, że kontrolę nad tymi terenami sprawowali Brytyjczycy i ich arabscy sojusznicy, którzy strzegli wejścia do Ziemi Obiecanej.Prorok Ezechiel opisuje, jak Żydzi będą zbierani w ziemi obiecanej: „I wyprowadzę was spośród ludów, i zgromadzę was z ziem, w których zostaliście rozproszeni, ręką mocną i ramieniem wyciągniętym, i wylewem zapalczywości” (Ezech. 20:34). Oznacza to, że dopóki Żydzi napływają do ziemi izraelskiej, powinniśmy spodziewać się niespokojnych czasów na świecie.
Pismo Święte mówi nam, że trudności w Izraelu towarzyszą trudnościom na całym świecie. „Sami bowiem dokładnie wiecie, iż dzień Pański przyjdzie jak złodziej w nocy. Gdy mówić będą: Pokój i bezpieczeństwo, wtedy przyjdzie na nich nagła zagłada, jak bóle na kobietę brzemienną, i nie umkną” (1 Tes. 5:2, 3).Zwróćmy uwagę na stwierdzenie, że trudności na świecie porównane są do skurczy, jakich doświadcza kobieta podczas porodu, z okresowymi przerwami na spokój i poczucie bezpieczeństwa. Rezultatem tych trudności jest rozpad wszystkich narodów świata, a ostatecznie narodziny i pełne ustanowienie królestwa Chrystusa.
Dzisiaj Izrael jest korygowany i nauczany podczas doświadczeń jakie przechodzi, aby być przygotowanym do roli błogosławienia świata w czasach Królestwa. Izrael stanie się częścią ziemskiego nasienia Abrahama, które przyniesie błogosławieństwo światu (1 Moj. 22:17).
Rola Chrześcijanina
Paweł powiedział: „Bo kogo Pan miłuje, tego karze, i chłoszcze każdego syna, którego przyjmuje” (Hebr. 12:6). Nie powinno nas dziwić to, że Izrael ma tak wiele kłopotów podczas wysiłków zachowania swej pozycji pośród narodów. Bóg przygotowuje ten naród do pełnienia funkcji narzędzia, za pośrednictwem którego błogosławieństwa zostaną skierowane do wszystkich innych. W obecnym czasie, rola te jest realizowana jedynie w ograniczonym zakresie. Chociaż oczekujemy, że wszystkie narody sprzyjające Izraelowi, w tym USA, ostatecznie odwrócą się od niego, Jahwe nigdy tego nie zrobi. On go pocieszy i dotrzyma swojej obietnicy.
„Gdyż Pan pocieszy Syjon, pocieszy wszystkie jego rozpadliny. Uczyni z jego pustkowia Eden, a z jego pustyni ogród Pana, radość i wesele zapanują w nim, pieśń dziękczynna i dźwięk pieśni” (Izaj. 51:3). Zanim to jednak nastąpi, muszą nastąpić ostateczne wydarzenia Wieku Ewangelii, w tym zgromadzenie Oblubienicy Chrystusa.
Kiedy Jezus rozpocznie królowanie, wszystkie narody doświadczą pokoju i dowiedzą się, że Izrael został trwale przywrócony na swoje miejsce w pewnym ściśle określonym celu. Pokój w Jerozolimie, o którym czytamy w Psalmie 122: 6, dosięgnie reszty świata (Zach. 14:16-19). Zmartwychwstali ludzie doświadczą prawdziwego pokoju na ziemi (Łuk 2:14). Obietnica Boża dana Abrahamowi, opisana w tematowym wersecie, wypełni się a wszystkie narody ziemi będą błogosławione. Módlmy się, aby ten czas nadszedł wkrótce!