Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 201

Nadzieją cieszę serce me

1
Nadzieją cieszę serce me,
że Pan ofiarę przyjąć chce
z tych ziemskich moich praw.
I odtąd z Panem pragnę być,
bez Niego nie potrafię żyć,
[:światowych nie znam spraw.:]
2
I wiara w moim sercu wre,
bo wiarą widzę sprawy Twe,
cudowny wieków plan.
Przez wiarę w obietnicę Twą
nagrodę pragnę zyskać tą,
[:co nam objaśnił Pan.:]
3
A miłość Twa jak cudny kwiat
rozlewa blaski na ten świat
i koi smutek, ból.
Przez miłość sprawił Boży Syn,
że Bóg zapomniał naszych win,
[:bo On miłości Król.:]
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
201

Nadzieją cieszę serce me

1
Nadzieją cieszę serce me,
że Pan ofiarę przyjąć chce
z tych ziemskich moich praw.
I odtąd z Panem pragnę być,
bez Niego nie potrafię żyć,
[:światowych nie znam spraw.:]
2
I wiara w moim sercu wre,
bo wiarą widzę sprawy Twe,
cudowny wieków plan.
Przez wiarę w obietnicę Twą
nagrodę pragnę zyskać tą,
[:co nam objaśnił Pan.:]
3
A miłość Twa jak cudny kwiat
rozlewa blaski na ten świat
i koi smutek, ból.
Przez miłość sprawił Boży Syn,
że Bóg zapomniał naszych win,
[:bo On miłości Król.:]
Koniec