O Boże, Twej miłości toń
dźwignęła z grzechu mnie,
a Twoja dobroczynna dłoń
świat cały zbawić chce.

Tyś Ojcem miłościwym nam,
Tyś Syna swego dał.
Syn za grzech świata umarł sam,
by człowiek żywot miał.

I obietnicę dałeś swą,
że kto uwierzy w krzyż,
ten zbawion będzie świętą krwią
i wejdzie w nieba wyż.

Królestwa obiecałeś czas,
by wzbudzić zmarły świat,
koroną wynagrodzić nas
w tej chwale lepszych lat.

O dzięki, Ojcze, dzięki Ci
za tyle wielkich łask.
Dziś wschodzą nam już lepsze dni,
Królestwa wschodzi brzask.