Czy muzułmanie pochodzą od Ismaela, pierwszego syna Abrahama?
Według 1 Mojż. 25:13-18, dwunastu synów Ismaela osiedliło się od Chawili do Szur. Gdy spojrzymy na mapę dowiemy się, że Chawila musiała sięgać półwyspu Synaj, na którym najprawdopodobniej leżało pustkowie Szur. Z wersetów tych wynika, że Ismpaelici koczowali na obszarze rozpościerającym się od półwyspu Synaj przez Arabię Północną do Mezopotamii. Jest to teren wciąż zamieszkany przez potomków Ismaela – Arabów.
Ismael dożył 137 lat i, zgodnie z obietnicą, był ojcem 12 synów, którzy dali początek ludowi Nabatejczyków i później Arabom. Natomiast zaznaczyć należy, iż obietnica dana Abrahamowi, była nierozerwalnie związana z przymierzem, które Bóg zaznaczył, że zawrze z Izaakiem, którego urodzi Sara.
Na to rzekł Bóg: Nie! Ale żona twoja Sara urodzi ci syna i nazwiesz go imieniem Izaak, a Ja ustanowię przymierze moje z nim jako przymierze wieczne dla jego potomstwa po nim – 1 Mojż. 17:19.
Natomiast Ismaela Bóg obiecał błogosławić, ale nie mówi nic o obietnicy i przymierzu.
Co do Ismaela, wysłuchałem cię: Oto pobłogosławię mu i rozplenię go, i rozmnożę go nad miarę. Zrodzi on dwunastu książąt, i uczynię z niego naród wielki – 1 Mojż. 17:20.
Podkreśla to także historia wypędzenia Hagar i Ismaela, kiedy to Bóg mówi do Abrahama:
Niech ci to nie będzie przykre, co się tyczy chłopca i niewolnicy twojej. Cokolwiek ci powie Sara, posłuchaj jej, gdyż tylko od Izaaka nazwane będzie potomstwo twoje – 1 Mojż. 21:12.