Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 369

Ja pragnę opowiadać

1
Ja pragnę opowiadać, jak Pan swe życie dał
i by swą miłość dowieść, jak zstąpił z domu chwał.
Ja chcę tę powieść głosić, bo prawdą jest wieść ma,
a co tak zadowala, jak piękna powieść ta?
2
Tę wieść chcę głosić wszędzie,
mój temat w chwale będzie,
ogłaszać powieść starą
o Panu z nieba mym.
3
Tę powieść pragnę głosić, bo cudną zdaje się
nad wszystkie urojenia, nad sny, nad złoto wsze.
Ja chcę tę powieść głosić, bo dała pomoc mi,
i z tego też powodu ja opowiadam ci.
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
369

Ja pragnę opowiadać

1
Ja pragnę opowiadać, jak Pan swe życie dał
i by swą miłość dowieść, jak zstąpił z domu chwał.
Ja chcę tę powieść głosić, bo prawdą jest wieść ma,
a co tak zadowala, jak piękna powieść ta?
2
Tę wieść chcę głosić wszędzie,
mój temat w chwale będzie,
ogłaszać powieść starą
o Panu z nieba mym.
3
Tę powieść pragnę głosić, bo cudną zdaje się
nad wszystkie urojenia, nad sny, nad złoto wsze.
Ja chcę tę powieść głosić, bo dała pomoc mi,
i z tego też powodu ja opowiadam ci.
Koniec