Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 368

Podaj mi dłoń, Zbawicielu kochany

1
Podaj mi dłoń, Zbawicielu kochany;
trzymaj mię i nie puszczaj nigdy mnie.
Daj łaskę mi, chcę wiernym być uznany,
aż przyjdę tam, gdzie Ojciec czeka mnie.
2
Podaj mi dłoń, chociaż już nic nie widzę.
Ciemność tylko i ciemna, ciemna noc,
gdy walcząc ja Getsemane przechodzę,
tedy mnie trzymaj przez Twą wielką moc.
3
Podaj mi dłoń! Wnet koniec bliski będzie.
Ja idę z Tobą tam na Golgotę;
tam, gdzie powłoka ciała wzięta będzie;
posil mnie tam, bo chwile ciężkie te.
4
Podaj mi dłoń i prowadź do Ojczyzny,
którą mi Ojciec z łaski swojej da.
Tęsknotą moją syońskie wyżyny.
Tam ujrzę Go, którego miłuję.
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
368

Podaj mi dłoń, Zbawicielu kochany

1
Podaj mi dłoń, Zbawicielu kochany;
trzymaj mię i nie puszczaj nigdy mnie.
Daj łaskę mi, chcę wiernym być uznany,
aż przyjdę tam, gdzie Ojciec czeka mnie.
2
Podaj mi dłoń, chociaż już nic nie widzę.
Ciemność tylko i ciemna, ciemna noc,
gdy walcząc ja Getsemane przechodzę,
tedy mnie trzymaj przez Twą wielką moc.
3
Podaj mi dłoń! Wnet koniec bliski będzie.
Ja idę z Tobą tam na Golgotę;
tam, gdzie powłoka ciała wzięta będzie;
posil mnie tam, bo chwile ciężkie te.
4
Podaj mi dłoń i prowadź do Ojczyzny,
którą mi Ojciec z łaski swojej da.
Tęsknotą moją syońskie wyżyny.
Tam ujrzę Go, którego miłuję.
Koniec