O, pielgrzymie, dokąd śpieszysz
z laską w ręku, dokąd, mów!
Do lepszego idę kraju,
według mego Króla słów.
Przez doliny, pola, góry,
[:przez pustynie i przez bory:]
dążę do ojczystych stron.

Cóż ci dadzą w tej ojczyźnie,
że tak wesół śpieszysz tam?
Wielką sławę i zbawienie
tam mi poda Zbawca Pan.
Tam strumienie życia płyną,
[:róże saronowe słyną,:]
bo to wiecznej wiosny kraj.

Czy nie boisz się, samotny
pielgrzymując sobie tam?
Nie, bo naokoło siebie
straż anielską ciągle mam.
Jezus staje przy mym boku,
[:strzeże mię na każdym kroku:]
w drodze do ojczyzny mej.

O, pielgrzymie, weź mnie z sobą,
bym i ja ten ujrzał kraj!
Witaj, witaj w naszym gronie,
oto dłoń ma, swoją daj!
Razem pielgrzymujmy w wierze!
[:Nikt nam skarbu nie zabierze.:]
Blisko upragniony raj.