Noc jest. W Ogrójcu Jezus twój
smętny krzyk bólu z duszy śle,
srogi ze śmiercią stacza bój,
z głębin serdecznych modli się.

Noc jest. Uczniowie z dala śpią,
nawet on miły uczeń Jan.
Snem twardym wszyscy zdjęci są.
Kielich goryczy pije Pan.

Noc jest. Za ogrom ludzkich win
ziemię krwi potem zrasza Pan.
Sam cierpi w prochu Boży Syn,
jeden za wszystkich niesie plon.

Noc jest. Bój straszny, czarna noc.
Wtem błysk: to anioł z niebios dróg.
On Mu od Ojca niesie moc.
Jezus nie sam jest, z Nim jest Bóg.