Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 227

Od wieków, Stwórco, w niebie trwasz

1
Od wieków, Stwórco, w niebie trwasz,
początku nie ma istność Twa,
a zawsze dla nas miłość masz,
więc wielbi Ciebie dusza ma.
2
Choć przeciw Tobie zgrzeszył człek
i dotąd jeszcze w grzechu jest,
Tyś nam obiecał lepszy wiek
i swego ducha dałeś chrzest.
3
Przez Ciebie na ten nędzny świat
Zbawiciel przyszedł przelać krew,
by zmazać ludzkich grzechów ślad,
przebłagać słuszny Boży gniew.
4
A gdy krwią zgładził pierwszy grzech
i gdy zwycięsko wyszedł z prób,
Tyś Go obudził po dniach trzech
i Chrystus złamał śmierci grób.
5
Dziś po raz wtóry zsyłasz nam
Chrystusa, który Boski plan
wypełni wnet w Królestwie sam.
Już przyszedł jako Król i Pan.
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
227

Od wieków, Stwórco, w niebie trwasz

1
Od wieków, Stwórco, w niebie trwasz,
początku nie ma istność Twa,
a zawsze dla nas miłość masz,
więc wielbi Ciebie dusza ma.
2
Choć przeciw Tobie zgrzeszył człek
i dotąd jeszcze w grzechu jest,
Tyś nam obiecał lepszy wiek
i swego ducha dałeś chrzest.
3
Przez Ciebie na ten nędzny świat
Zbawiciel przyszedł przelać krew,
by zmazać ludzkich grzechów ślad,
przebłagać słuszny Boży gniew.
4
A gdy krwią zgładził pierwszy grzech
i gdy zwycięsko wyszedł z prób,
Tyś Go obudził po dniach trzech
i Chrystus złamał śmierci grób.
5
Dziś po raz wtóry zsyłasz nam
Chrystusa, który Boski plan
wypełni wnet w Królestwie sam.
Już przyszedł jako Król i Pan.
Koniec