Do Ciebie śpieszę, Dawco łask,
od Ciebie bije Prawdy blask,
w boleści mojej i wśród skarg
modlitwę moich usłysz warg.

Do Ciebie idę z smutkiem mym,
boś Ty miłości, łaski zdrój,
więc składam na ołtarzu Twym
cierpienia moje, ból i znój.

I wolę swoją poddać chcę
pod Twoją wolę, Zbawco nasz,
i odtąd jedną wiarą tchnę,
że żywot mi w nagrodę dasz.

Nadzieja moja cała tkwi
w tym, coś powiedział do swych sług,
że kto uwierzy Twojej krwi,
tego za syna przyjmie Bóg.