„A na każdy dzień trwając zgodnie w kościele” Dzieje Ap. 2:46
Drodzy Czytelnicy,
Przed Wami kolejny numer naszego czasopisma, w którym zamieszczamy okolicznościowe artykuły dotyczące zesłania ducha świętego w dzień Pięćdziesiątnicy. Warto zauważyć, że jednym ze skutków zesłania ducha świętego było „zgodne trwanie w kościele”. Nie oznaczało to jednak wcale, że nie powstawały w społeczności żadne konflikty. Działanie ducha świętego powodowało, że bracia kierowani Bożą wolą potrafili je rozwiązywać. Wszczęte szemranie z powodu zaniedbywania wdów rozwiązano wybierając, mających się zająć tą sprawą diakonów, zadowalając nie tylko szemrzących Greków, ale jak podają Dzieje Apostolskie wszystkich.
„I podobała się ta rzecz onemu wszystkiemu mnóstwu” (Dzieje Ap. 6:5).
Tak samo stało się, gdy „gdy różnicę i spór niemały Paweł i Barnabasz mieli z nimi,”. Apostołowie wspólnie ze starszymi i całym zborem wypracowali rozwiązanie, które zadawalało nie tylko braci z pogan, ale uwzględniało również potrzeby braci wywodzących się z Żydów, tak że wysyłając list, mogli napisać: „Zdało się nam jednomyślnie zgromadzonym…”.
Również poważany przez czytelników Autor sugeruje: „gdyby z góry było wiadomo, że nie wszyscy będą całkowicie zadowoleni, a mimo to większość miałaby postąpić według własnego uznania bez względu na mniejszość, to nie byłoby to właściwe”. Z drugiej jednak strony: „Większość powinna myśleć o mniejszości i starać się osiągnąć , o ile to możliwe 100 procent. Lecz większość nie mogłaby ulec mniejszości do tego stopnia, aby dozwolić mniejszości utrudniać pracę zborową, stawiać przeszkody i czynić wszystko co w ich mocy, aby utrudniać. To byłoby wyraźnym bojkotowaniem stosowanym w polityce, by zablokować cele tych, którzy mają przewagę. Taki sposób postępowania jest całkowicie zły.”
W innym miejscu Autor sugeruje w takich przypadkach zastosowanie Złotej Reguły: „Złota Reguła wymaga, abym czynił mniejszości tak, jak chciałbym, ażeby mniejszość czyniła mnie. Gdybym był w mniejszości, a oni w większości, to jak chciałbym być traktowany? Chciałbym, żeby okazano mi pewien wzgląd. Zatem powinienem mieć wzgląd na innych.”1
Spróbujmy i dzisiaj kierowani duchem znajdować takie rozwiązania abyśmy mogli powiedzieć:
„Zdało się nam jednomyślnie zgromadzonym…”.