Pewien chrześcijański pisarz trafnie powiedział: „Gdziekolwiek objawiało się wierne naśladowanie Chrystusa w poświęconym sercu, tam prędzej czy później okazywały się piękne cnoty. Pokora i pokój ducha stają się z czasem charakterystykami codziennego życia. Cierpliwe, każdodzienne poddawanie się woli Bożej będzie okazywane w każdych okolicznościach. Cicha uległość, gdy Bóg według swej woli ćwiczy nas przez różne trudności, zawody i cierpienia. Łagodność wobec prowokacji, spokój wśród zgiełku i zamieszania, uległość wobec życzeń drugich (gdy nie chodzi o zasadę), niezrażanie się docinkami i obelgami, wolność od zmartwień, obaw i trosk – wszystkie te i wiele podobnych przymiotów są objawem naturalnego, zewnętrznego rozwoju wewnętrznego życia, który jest skryty z Chrystusem w Bogu”.