KRAKÓW, 4-5 LIPCA 2009R.
XXVI Generalna Konwencja odbyła się w dniach 4-5 lipca 2009 roku w salach Nowohuckiego Centrum Kultury w Krakowie.
Mottem Konwencji były słowa apostoła Pawła z 2 Tym. 2:11: „Jeśli bowiem z nim umarliśmy, z nim też żyć będziemy”.
Konwencję rozpoczęto o godz. 9.00 pieśnią oraz modlitwą o błogosławieństwo Boże.
W sobotę gości zgromadzonych na dwóch salach w liczbie ok. 1000 przywitał br. Edward Pietrzyk. Naszą uwagę skierował na przypadający w tym dniu werset „Manny” z Proroctwa Izajasza 53:1 „Któż uwierzył kazaniu naszemu, a ramię Pańskie komu objawione jest?”.
Brat przewodniczący wyraził nadzieję, że społeczność przy stole Pańskim zbliży nas do Królestwa Bożego , kiedy będziemy mieli przywilej uczestniczyć w uczcie z rzeczy tłustych. Po słowach wstępu pierwszym wykładem na temat: „Umrzeć, aby żyć” usłużył nawiązując do hasła konwencji br. Jan Knop. Wyjaśnił, co znaczy umrzeć z Chrystusem, aby potem żyć wraz z Nim w chwale. Psalmista w Psalmie 50:5 pisze tak: „Zgromadźcie mi wiernych moich, którzy zawarli ze mną przymierze przy ofierze” – jest to pierwszy krok, który należy wykonać, bo „tać jest wola Boża względem was to jest poświęcenie wasze”. Kolejnym krokiem jest stawianie ciał naszych ofiarą żywą (Rzym. 12:1). Brat przedstawił, w jaki sposób należy to wykonać:
Kol. 3:1-4 „Jeśliście powstali z Chrystusem, tego co w górze szukajcie (…) o tym, co w górze myślcie, nie o tym co na ziemi”. Podkreślił, że jeśli z nim cierpimy z nim też królować będziemy i wyjaśnił, co to znaczy cierpieć z Chrystusem. Mówił, że nie należy prowokować cierpień. Cierpienia za błędy życiowe i błędne decyzje z powodu wad własnego charakteru czy złamania prawa nie są cierpieniami dla Chrystusa. Właściwy rodzaj cierpienia podaje ap Piotr (1 Piotra 2:20-23). Następnie usłyszeliśmy, gdzie będą żyć ci, którzy umarli z Chrystusem (Obj. 14:1). A w obecnych czasach mamy królować nad własnym ciałem wg słów z 1 Piotra 3:17 „…karzę ciało swoje i w niewolę podbijam…”. Kończąc swój wykład brat życzył nam odziedziczenia błogosławieństwa, o którym pisze ap. Piotr: „… gdyż na to powołani zostaliście, abyście odziedziczyli błogosławieństwo” – 1 Piotra 3:9.
Drugim wykładem, na temat to „Droga do chwały”, usłużył br. Piotr Mrzygłód. Swój wykład rozpoczął od przypomnienia nam postaci Adama, który był ukoronowaniem Bożego stworzenia. Psalm 8:6 „… albowiem mało mniejszym uczyniłeś go od aniołów…”. Człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boże. Był doskonały fizycznie, umysłowo, moralnie, nie znał grzechu. My również jesteśmy obrazem i odbiciem chwały Bożej. Mądrość Boża w naszym życiu powinna objawiać się w tym, że względem siebie powinniśmy być sprawiedliwi, a wobec innych kierować się miłością. Adam zgrzeszył i wszyscy są pod wpływem grzechu, bo „nie ma sprawiedliwego ani jednego” (Rzym. 3:10). „Przetoż jako przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć; tak też na wszystkich ludzi śmierć przyszła, ponieważ wszyscy zgrzeszyli” (Rzym. 5:12). Jednak Pan „Bóg tak umiłował świat, że Syna swego dał, aby każdy kto weń wierzy nie zginął, ale miał żywot wieczny”. Brat zwrócił uwagę na ekonomię Boskiego okupu – jak przez upadek jednego człowieka umarło wielu, tak przez łaskę jednego człowieka, Jezusa Chrystusa, przyszło usprawiedliwienie dla wszystkich ludzi. Osiągnąwszy pełnię doskonałości Jezus stał się dla wszystkich sprawcą zbawienia (Hebr. 5:9), ponieważ Pan Bóg „chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy” (1 Tym. 2:4 BW).
Po przerwie wykładem usłużył jako trzeci gość z Francji, brat Adolf Dębski, który mówił na temat: „Miejcie się ku doskonałości”. Brat skierował naszą uwagę na Pana Jezusa jako na przykład doskonałości. W liście do Efezj. 4:11-13 ap. Paweł pokazuje Żydom, jak dojść do stanu doskonałego. Jezus pomimo doskonałości rozwijał cechy charakteru np. miał się nauczyć posłuszeństwa poprzez cierpienia (Hebr. 5:8). A w jaki sposób my mamy dążyć do doskonałości? Poprzez służenie ludowi Bożemu, okazywanie gościnności, poświęcanie się w służbie dla innych.
Kolejnym punktem programu konwencji było odczytanie przez brata Krzysztofa Nawrockiego, sekretarza Zrzeszenia, wyciągu (części nominacyjnej) z protokołu ze Zjazdu Braci Starszych, Diakonów i Przedstawicieli Zborów z dnia 23 V 2009 roku. Po przerwie obiadowej wykładem ewangelizacyjnym pt. „Ugasić pragnienie” usłużył brat Walenty Bywalec. Swoje rozważania oparł na wersecie z Ew. Jana 4:14 „Ale kto napije się wody , którą ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki , lecz woda , którą ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu”. Brat wyjaśnił, że tą wodą jest Prawda, którą Bóg objawił światu za pośrednictwem Jezusa. Tak jak każdy człowiek potrzebuje do życia wody, tak każdy chrześcijanin potrzebuje Słowa Bożego. Świadczą o tym na słowa naszego Pana: „Kto do mnie przychodzi, nigdy pragnął ani łaknął nie będzie”. Za swojego życia Pan Jezus czynił wiele cudów, teraz wzywa wszystkich ludzi: „Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a ja wam sprawię ukojenie” (Mat. 11:28,29). Już teraz odpoczynek w Panu mają wszyscy Jego wierni naśladowcy.
Po tym wykładzie nastąpiło oficjalne zakończenie pierwszego dnia konwencji.
Wieczorem odbył się w jednej z sal koncert chóru Syloe zatytułowany „8 x błogosławiony”.
Drugiego dnia konwencji przewodnictwo objął brat Józef Sygnowski. Po odczytaniu wersetu „Manny” z 2 Kor. 10:4,5 „Broń żołnierstwa naszego nie jest cielesna, ale z Boga jest…” brat przewodniczący wskazał na rolę i funkcję, jaką pełni Konwencja Generalna w życiu naszej społeczności. Mówił o duchowych wartościach spotkania przy Słowie Bożym.
Pierwszym wykładem tego dnia usłużył brat Stanisław Sroka, a temat swój nazwał: „Boskie upodobanie w Kościele” w oparciu o werset z Ew. Łuk.12:32 „…upodobało się Bogu dać wam królestwo…”. Brat wyjaśnił, co znaczy słowo „upodobanie”. Upodobanie jest równoznaczne z miłością – „sam Ojciec miłuje was” (Jan 16:27). Bóg ma przede wszystkim upodobanie w swoim Synu, a jednak mimo to, jak pisze prorok Izajasz w 53:10 „upodobało się Ojcu utrapić go cierpieniem”. Również doświadczenia, które na nas przychodzą, są z dozwolenia Bożego. Pan Bóg upodobał sobie Syon na mieszkanie (Psalm 132:13,14). Syon to jedno z imion Kościoła.
Po przerwie wystąpiły dzieci, które w dniu poprzednim przygotowały na szkółkach wiersze i pieśni na temat wykorzystywania powierzonych nam talentów.
Kolejnym punktem programu były wybory, które prowadził brat Waldemar Szymański. Uczestnicy Generalnej Konwencji zaakceptowali następujących braci mających usługiwać w poszczególnych działach pracy Pańskiej w nowej kadencji.
I. Kaznodzieje objazdowi Zrzeszenia:
- Jan Kopak
- Jan Knop
- Jan Litkowicz
- Edward Sadowy
- Józef Sygnowski
- Stanisław Sroka
- Piotr Krajcer
- Sławomir Florczak
- Leszek Krawczyk
- Walenty Bywalec
- Bronisław Kaczor
- Edward Pietrzyk
- Waldemar Szymański
- Piotr Knop
- Tadeusz Wójciak
- Franciszek Olejarz
- Ryszard Knop
- Aleksander Lipka
II. Koordynacja usługi duchowej w Zborach:
III. Zarząd Zrzeszenia i stanowiska funkcyjne
- Przewodniczący Zarządu Zrzeszenia:
– Edward Pietrzyk
- I z-ca przewodniczącego Zarządu Zrzeszenia:
– Waldemar Szymański
- II z-ca przewodniczącego Zarządu Zrzeszenia:
– Józef Sygnowski
- Członkowie Zarządu Zrzeszenia:
- Bronisław Kaczor
- Franciszek Olejarz
– Krzysztof Nawrocki
- Skarbnik i księgarz Zrzeszenia
– (połączone funkcje): Marek Kamiński
IV. Komisja Rewizyjna Zrzeszenia:
- Henryk Szarkowicz (jednoczesny wybór jako przewodniczącego Komisji)
- Edward Sadowy
- Marek Sikora
V. Komitet Redakcyjny:
- Piotr Krajcer (jednoczesny wybór jako przewodniczącego Komitetu)
- Jan Knop
- Aleksander Lipka
- Krzysztof Nawrocki
- Stanisław Sroka
- Waldemar Szymański
- Beniamin Pogoda
- Przemysław Pietrzyk
- Łukasz Miller
VI. Komitet ds. młodzieży:
- Tomasz Kupski (jednoczesny wybór jako przewodniczącego Komitetu)
- Dariusz Hojnca
- Łukasz Knop
- Paweł Lipianin
- Daniel Szarkowicz
- Tomasz Szarkowicz
VII. Komitet ds. Ewangelizacji:
- Walenty Bywalec (jednoczesny wybór jakoprzewodniczącego Komitetu)
- Dariusz Bywalec
- Łukasz Kolak
- Łukasz Kupski
- Łukasz Miller
VIII. Komitet Pomocy Społecznej:
- Leszek Szarkowicz (jednoczesny wybór jako przewodniczącego Komitetu)
- Andrzej Dąbek
- Henryk Głąb
- Lucjan Pulikowski
- Stanisław Sławiński
Poprzez głosowanie jednogłośnie zaakceptowano dwuletni okres trwania kadencji, to znaczy do lipca 2011 roku.
Po wyborach tematem ze Słowa Bożego usłużył, pochodzący ze Stanów Zjednoczonych, ale od kilku lat zamieszkujący w Rumunii, brat Allen Springer. Wykład był tłumaczony na język polski. Temat swój zaczerpnął z Listu do Filipian 4:13 „Wszystko mogę w tym, który mnie wzmacnia, w Chrystusie”. Brat zwrócił uwagę na to, że sami nie jesteśmy w stanie nic zrobić. Nasza siła jest w Bogu poprzez Jezusa. Jego duch działa w nas i jest on źródłem naszej siły. Z chwilą spłodzenia stajemy się Nowym Stworzeniem, zmieniamy sposób naszego myślenia i czynimy wszystko co możliwe i zgodne z wolą Bożą.
Brat apelował: już teraz wykorzystujmy moc od Boga, zmieniajmy nasz sposób myślenia, wpływajmy jedni na drugich ostrożnie bez egoizmu, wywierając korzystny wpływ. Pan nas wzmacnia i dzięki Niemu możemy być kapłanami, królami i sędziami. To, co niemożliwe u człowieka, jest możliwe u Boga. Wiara jest warunkiem, że wszystko możemy w Jezusie Chrystusie.
Pożegnalnym wykładem usłużył brat Aleksander Lipka. Swój temat oparł na wersecie z księgi Izajasza 53:12 „Dlatego dam mu dział wśród wielkich i z mocarzami będzie dzielił łupy…”, a nazwał go: „Wielcy mocarze”. Brat przypomniał sylwetki wielkich mocarzy Starego Testamentu: Otniela, Daniela, Goliata, króla babilońskiego Nabuchodonozora, a następnie odniósł się do naszego Pana, któremu dana jest wszelka moc na niebie i na ziemi (Mat. 28:18). Pan Jezus dzieli się swoimi „łupami” z Kościołem, z tymi, którzy mają część w pierwszym zmartwychwstaniu, a nad którymi śmierć mocy nie ma (Obj.20:6). Już dzisiaj ci, którzy się poświęcili, mają przedsmak Królestwa Bożego. Doceniajmy okupowe zasługi Pana, doceniajmy Prawdę, abyśmy mogli stać się tymi, którzy będą brać udział w podziale łupów.
Pieśnią i modlitwą zakończono 26. Generalną Konwencję. Konwencja ta oraz jej miła, serdeczna atmosfera pozostanie z pewnością na długo w pamięci wszystkich jej uczestników jako ważne wydarzenie w naszym duchowym życiu.
