Co to jest pokora?

Pokora – to ustępliwość, bo tylko ktoś pokorny umie rezygnować ze swoich upodobań na korzyść drugich.
Pokora – to uczynność w sprawach małoznaczących. Tylko pokorni będą uczynni w sprawach małych, nieznacznych.
Pokora – to miłosierdzie – uznając swoją małość, niegodność, swoje braki i upadki, jest miłosierna i wyrozumiała dla drugich.
Pokora – to cierpliwość. Tylko pokorny, nie myślący wiele o sobie, może znosić cierpliwie skierowane przeciw sobie zarzuty, prześladowania, sprzeciwiania.
Pokora – to posłuszeństwo. Tylko pokorni będą posłuszni. Pyszni chcą zawsze nad drugimi panować. Pokorni chcą się od wszystkich uczyć, więc jest to i cichość.
Pokora – to wiara. Trzeba być pokornym, aby całą ufność złożyć w Bogu, polegać na Jego kierownictwie i być z niego zadowolonym.
Pokora – to pokuta. Pokorni uznają swoje winy, przepraszają i naprawiają swoje winy, przepraszają i naprawiają swoje drogi. Człowiek pyszny zawsze znajduje dla siebie usprawiedliwienie.
Pokora – to dziękczynienie. Pokorny uznaje pomoc innych: Boga, braci i wdzięczny jest, że przy ich pomocy odnosi zwycięstwo. Pyszny myśli, że wszystko zawdzięcza sobie.