Czyż Słowo Boże nie jest skarbnicą zapewnień Ojca Niebieskiego, mogącą zadowolić każdy umysł odnośnie opatrzności i kierownictwa Bożego w całym życiu chrześcijanina?
Czyż ono nie mówi:
„We wszystkich twoich drogach znaj Go, a On prostować będzie ścieżki twoje!” (Przyp. 3:6).
„Pan cię ustawicznie poprowadzi” (Izaj. 58:11)
„Według rady Swej prowadź mnie” (Psalm 73:24)
„On będzie naszym hetmanem aż do śmierci” (Psalm 48:15)
„Poprowadzi cichych w sądzie” (Psalm 25:9)
Kierownictwo w „sądzie” będzie pomocnym do poznania Jego woli. Znaczy to, że gdy okażemy Ojcu naszą cześć przez zupełne posłuszeństwo i poddanie się w duchu, wtedy Bóg obejmie kontrolę nad naszą drogą życia. Idźmy więc wiernie za Jego przewodnictwem, a On sprawi, że odtąd ścieżka naszego pielgrzymowania będzie dla nas jasna i wyraźna.
W jaki sposób mogę rozpoznać głos Boży? Można by także zapytać, jak rozpoznać głos bardzo bliskiego przyjaciela lub krewnego? Czy bliska społeczność z przyjacielem, miłe rozmowy jakie prowadziliśmy, nie sprawiły tego, że jego głos jest nam tak dobrze znany jak nasz własny? Starajmy się więc o taką bliską łączność z Panem; chodźmy z Nim i rozmawiajmy z Nim godzinę po godzinie i tak serdecznie jak z bliskim przyjacielem. Nauczmy się odczuwać Jego istotną obecność z nami. Rozmawiajmy z Nim jak również i o Nim szczerze i bez obawy. Będziemy wówczas w prawdziwej przyjaźni z Bogiem, ponieważ przyjaźń oznacza rozmowę. W ten sposób zapoznamy się z głosem Bożym i nauczymy się poddawać wszelką myśl pod posłuszeństwo Chrystusowe nabierając zwyczaju rozmawiania z Nim o wszystkim, co czynimy, nic przed Nim nie kryjąc. Zauważymy wtedy, że o różnych problemach, jakie staną przed nami, będziemy mogli z łatwością porozmawiać z Jezusem jako z naszym drogim przyjacielem. Żyjąc tak, z łatwością nauczymy się rozpoznawać głos Boży, gdy On będzie do nas mówił.
Gdy całym sercem będziemy miłować Pana, otrzymamy tak wielkie zapewnienie o Jego miłości do nas, że nigdy nie będziemy mieć żadnej wątpliwości co do Jego odpowiedzi na pragnienia naszych serc, aby poznać Jego wolę. W ten sposób będziemy posiadali pokój i zapewnienie, że On nigdy nie zaniecha nas w rzeczach duchowych, podobnie jak zaopatruje nas w codzienny chleb.
W podobny sposób jak do kierownictwa Bożego możemy podejść wogóle do naszego zbawienia z zupełną wiarą w Boskie obietnice, które są pewne i wystarczające.
Jak odróżnić głos Boży od głosu przeciwnika? Św. Jan mówi: „Doświadczajcie duchów, czy z Boga są”. Dalej Słowo Boże mówi, że duch, który wyznaje Chrystusa i wywyższa Go za okazaną przez Niego miłość, będzie duchem dobrym i odwrotnie. Jeżeli taki duch (nauka) przemawia do naszego serca, to możemy być pewni, że jest to głos Boży.
Bóg mówi nie tylko przez Swego ducha, ale także przez Swoje Słowo. Jeżeli jesteśmy szczerzy i posiadamy serca chętne do poznania Jego woli, to wola ta zostanie nam objawiona jako Jego głos przez światło, które błogosławiony duch rzuca na Jego Słowo. Jeżeli więc w czyimkolwiek sercu będzie znajdowało się pragnienie poznania kierownictwa Bożego we wszelkich życiowych sprawach, to Boskie światło oświeci każdy krok naszej drogi przez Słowo Boże, które jest żywym i będzie dla nas zawsze świeżym. Będzie ono Jego głosem wyrażającym Jego wolę z taką pewnością, z jaką prosimy o poznanie jej. Szczeremu sercu, pragnącemu oddać chwałę Bogu, Duch św. rozjaśni każdą trudność i spadną z naszych oczu łuski, i zobaczymy jasno wolę Bożą, ponieważ głos Pisma Świętego jest głosem Bożym skierowanym do nas. Świadomość, że nasze kroki są zarządzane przez Pana, jest dla nas dowodem i świadectwem, że Pan nas prowadzi.
A więc celem zanoszenia wszystkiego w modlitwie do Boga, wszystkiego, co dotyczy naszego obecnego życia, jest, byśmy poznali wolę Bożą i pragnęli czynić ją w zupełnym posłuszeństwie. To wzbudzi w nas taką czujność, że będziemy zdolni usłyszeć i rozróżnić najcichszy nawet szept naszego Pana, podobnie jak nasz rodzic znał dobrze głos Boży mówiący do niego w wietrze dniowym, gdy przechadzał się po ogrodzie Eden.
W taki sposób naszym wewnętrznym uchem nauczymy się wychwytywać Jego głos spomiędzy różnych otaczających nas głosów, gdy przyjdzie do nas nawet podczas przerw w naszych codziennych zajęciach. Pierwszych lekcji o Boskim kierownictwie mogą udzielić nam wiersze 8. i 10. z Psalmu 143. Słowami tego Psalmu przedstawmy Bogu sprawę, odnośnie której pragnęlibyśmy otrzymać światło od Boga i prośmy Go o kierownictwo nad nami, byśmy nic nie czynili według naszej woli i naszego wyboru, lecz z zaufaniem polegali na kierownictwie Pana, oczekując w cichości na Jego głos.
Tak jak Bóg jest prawdziwym, tak możemy być pewnymi, że danym nam będzie poznać Jego wolę w każdej sprawie. „Tać jest droga, chodźcie po niej”. Gdy na nią wejdziemy, by czynić Jego wolę, wówczas przeciwności i przeszkody znikną, ponieważ głos Bożej opatrzności jest w harmonii z głosem ducha i Słowa Bożego.
Herald 1/3/31