„Weselę się z tego, że mi powiedziano: do Domu Pańskiego pójdziemy” – Psalm 122:1, 6-9.
Zbór Zrzeszenia Wolnych Badaczy Pisma Świętego w Myślachowicach powstał około 1925 roku na bazie działalności Stowarzyszenia Badaczy Pisma Św. Pierwszy Zbór rozpoczął działalność religijną w domu braterstwa Cupiałów, których syn Stanisław rozpoczął organizowanie nabożeństw biblijnych jako starszy zborowy.
Pierwsze rodziny chrześcijańskie to braterstwo: Cupiałowie, Kłaczki, Kurkowie, Łabuzkowie, Sierakowie, Pytlikowie, Kaletowie, Blecharzowie, Dudkowie, Sękalowie i Spytowie. Po rozłamie, jaki powstał po 1927 roku, w Polsce rozpoczął swą działalność br. A. Stahn i pod jego kierunkiem bracia M. Grudzień, Gładysek i Stolarczyk ugruntowali istnienie i działalność Zboru w domu braterstwa Łabuzków w Myślachowicach. Zbór ten tworzyli bracia i siostry z różnych okolicznych miejscowości, takich jak Gaj, Góry Luszowskie, Płoki, Lgota i Psary.
Braterstwo Kaletowie spotkali się z Prawdą Słowa Bożego na emigracji, we Francji, gdzie również poznali br. Stahna. Po powrocie do Polski w 1927 roku zaprosili br. Stahna do Myślachowic i w ten sposób rozpoczęto cykl wielu konwencji i odczytów biblijnych w Myślachowicach. Jedną z najbogatszych była konwencja zorganizowana 27 maja 1931 r., z której sprawozdanie zostało zamieszczone w „Straży” z 1931 r. Zacytuję kilka wyjątków: „Umiłowani w Chrystusie Bracia i Siostry. Pragnieniem naszym jest podzielić się z Wami tą radością i błogosławieństwem, jakie z łaski Boga odczuliśmy na konwencji, która odbyła się w Myślachowicach podczas Zielonych Świąt. Wynajęto na ten cel gminną salę. Gdy o tym dowiedział się kapłan rzymski, starał się przy pomocy swych „tercjarek” wpłynąć na Radców Gminy, aby sali Badaczom nie dali. Jednakowoż sekretarz, jak i inni radcy, będąc ludźmi uczciwymi, nie usłuchali swego kapłana i konwencja się odbyła. Publiczność odnosiła się do nas bardzo grzecznie, a wielu oświadczyło, że podobnej Ewangelii nigdy nie słyszeli. Przy tej okazji urządziliśmy chrzest, który przyjęło 41 osób. Wykładem o chrzcie usłużył br. Stahn, a symbolem zanurzenia służył br. M. Grudzień. Około 800 widzów przyglądało się tej uroczystości, a nawet było obecnych trzech policjantów. Po chrzcie br. Przewodniczący miał przy wodzie krótką przemowę, wyjaśniającą znaczenie chrztu. Przy zakończeniu tej błogiej uczty, gdy zaśpiewano pieśń „Zostań z Bogiem”, nie tylko Bracia i Siostry żegnali się ze łzami, lecz wielu z publiczności zostało wzruszonych do łez i żegnało się z Przewodniczącym, dziękując mu za tak wzniosłą i pocieszającą Ewangelię, jaką mieli przywilej usłyszeć”.
Oczywiście były też chwile pełne doświadczeń i trudności, a zwłaszcza w okresie drugiej wojny światowej i okupacji. Społeczność zborowa została przerwana surowymi zarządzeniami okupanta. Pomimo to jednak bracia spotykali się po kryjomu i kontynuowali społeczność. Gestapo przez różnych donosicieli kontrolowało, czy „Bibelforszery” przypadkiem nie działają. A jednak bracia i siostry działali, gotowi ponieść nawet śmierć dla Ewangelii. Takim miejscem konspiracyjnej pracy ewangelicznej był między innymi dom i rodzina braterstwa Grudniów, gdzie w marcu 1944 roku odbyło się nabożeństwo, na którym przyjęli symbol chrztu w starej wannie na strychu bracia: H. Grudzień, St. Grudzień, St. Kopczyk oraz St. Kaleta.
Po zakończeniu działań wojennych Zbór urządził pierwszą konwencję w 1945 roku u br. Dudka w Gaju, która była pieśnią wolności i miłości po dniach smutku i grozy. Była to pierwsza konwencja po wojnie na terenie naszego kraju.
Pierwszym aktem prawnym było Zaświadczenie Rejestracji Zboru z dn. 27.10.1949 r.: „Zarząd Zrzeszenia Wolnych Badaczy Pisma Świętego, Centrala na Polskę w Krakowie (…) zaświadcza, że zgodnie z dekretem z dnia 5.08.1949 r. Zbór Zrzeszenia w Myślachowicach został umieszczony w wykazie Zborów Zrzeszenia”. Podpisali bracia: Ciechanowski i St. Draguła.
Do tego czasu nie istniały podobne akty prawne. Były one powodem wielu trudności i podziału Zgromadzenia, ponieważ starsza generacja Badaczy była przeciwna poddawaniu się jakimkolwiek Zarządom, ograniczającym wolność i niezależność Zboru. Zbór Pana w Myślachowicach zawsze bronił „prawdziwej wolności w Chrystusie” (Gal. 5:1) i reprezentował Prawdy zawarte w Słowie Bożym w interpretacji Wiernego Sługi, uznając zasadę Organizacji Nowego Stworzenia – że „najwyższą formą organizacyjną Kościoła jest Zbór i Starszy”. Pomimo trudności i różnicy zdań w niektórych przypadkach działalności Zrzeszenia Zbór w Myślachowicach zawsze współpracował ze Zborami Społeczności Zrzeszenia Wolnych Badaczy Pisma Świętego.
Na przestrzeni tych prawie 60 lat działalności Zboru społeczność nasza wędrowała jak Żydzi do Ziemi Obiecanej z miejsca na miejsce, szukając stałego Domu Modlitwy. Historia Dawida przypomniała nam jednak ciekawe wydarzenie: „Ja mieszkam w pałacu, a skrzynia Pańska pod kortynami” – 2 Sam. 7:1-13. I wreszcie dnia 2 września 1979 roku sprowadziliśmy społeczność Ludu Bożego do własnego pomieszczenia u br. St. Kalety przy ul. Waryńskiego 48, gdzie spotykamy się we wszystkie niedziele i święta, aby wspólnie czcić Imię i dzieło Boże oraz Prawa i Prawdy zawarte w Piśmie Św. Czas jednak wykrusza naszą społeczność. Nie przykładaliśmy większej wagi do ewangelizacji naszego otoczenia i dlatego jest nas coraz mniej, zresztą zgodnie z proroctwem, że „Jego musi przybywać, a nas ubywać”. Czterdzieści lat temu było 75 osób, a dzisiaj 44. Jest to już trzecia generacja Badaczy Pisma Św. – nasze dzieci i my, i Chrystus wskazujący nam „wąską drogę” do chwały, czci i nieśmiertelności – do Królestwa Bożego.