Wieczerza Pamiątkowa według św. Jana
Okres Pamiątki nasuwa szczególne myśli dotyczące ofiary Jezusa. Chociaż większość dramatu ostatniego tygodnia życia Jezusa jest opisana w czterech Ewangeliach, to Ewangelia świętego Jana daje intymne spojrzenie na ostatnią noc spędzoną przez Jezusa ze swoimi uczniami. Zapis wydarzeń według Jana jest tematem rozważań tegorocznego wydania poświęconego Pamiątce.
Artykuł otwierający ten numer zatytułowany został „Co oznacza dla nas Pamiątka”. Obejmuje szeroki wachlarz myśli związanych z corocznym obchodzeniem naszego udziału z Jezusem podczas tej najważniejszej nocy w roku.
„Przed świętem” to rozważania na temat 13 rozdziału ewangelii Jana. Chociaż wydaje się, że świadomość zbliżającej się śmierci naszego Pana towarzyszyła mu przez całą Jego posługę, tutaj starał się zwrócić szczególną uwagę swoim uczniom na zbliżające się cierpienie oraz śmierć zwłaszcza wtedy, gdy oświadczył, że „narodził się z tego powodu”
W artykule „Niech się nie trwoży serce wasze” przemyślenia z 14 rozdziału zachęcają do wyobrażenia sobie siebie jako jednego z Dwunastu zaproszonych przez Jezusa do współudziału w wieczerzy Paschalnej podczas jego ostatniego dnia na Ziemi i odpowiedzenia na uroczysty ton, gdy powiedział: „Zaprawdę powiadam wam, że jeden z was mnie wyda”. Następne słowa Jezusa dodają otuchy „Niech się nie trwoży serce wasze”.
„Przygotowanie apostołów” omawia obraz winorośli i latorośli opisanych w 15 i 16 rozdziale Ewangelii świętego Jana. Jezus wiedział, że droga przed Jego naśladowcami będzie trudna, spotęgowana Jego nieobecnością. Zasiał ziarno zrozumienia, które później ich podtrzymało, ponieważ nie otrzymali jeszcze ducha świętego i nie mogli zrozumieć, dlaczego Jezus ich opuszcza.
Piękna modlitwa arcykapłańska opisana w 17 rozdziale Ewangelii świętego Jana została przeanalizowana w artykule „Społeczność Ojca i Syna”. Trzy tematy, które są ważnymi elementami przesłania Jezusa to: honor lub chwała, którymi obdarzone są pierworodne dzieci Jahwe; jedność z Bogiem, która skutkuje oddzieleniem od ducha grzechu oraz życie wieczne wypływające z osobistej znajomości Boga.
Tekst zatytułowany „Nadzieje i radości zmartwychwstania” pochodzi z artykułu, który ukazał się w tym czasopiśmie wroku 1925. Ze zmartwychwstania i pojawienia się Jezusa miały wyniknąć dwie wielkie lekcje dla Jego naśladowców: po pierwsze, że ich Mistrz nie był już martwy, ale żywy, zmartwychwstały, a po drugie, że nie był już człowiekiem Jezusem Chrystusem, ale Jezusem „przemienionym”, uwielbionym.
Ostatni artykuł, „Nadzieja chwały”, rozważa werset 3 z 14 rozdziału Ewangelii świętego Jana: „A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście gdzie Ja jestem, i wy byli”. Ten artykuł opowiada o chwale i słodyczy niebiańskiego domu, oczekującego na wszystkich, którzy staną się częścią oblubienicy Jezusa.
Pragnieniem zarządu Pastoral Bible Institute i redaktorów „The Herald Zwiastun Królestwa Chrystusowego” jest to, aby ten numer był szczególnym błogosławieństwem dla Czytelników podczas rozważań na temat Pamiątki naszego Pana.