Boży plan jest na dobrej drodze
A żniwo, to koniec świata (…) Wtedy sprawiedliwi zajaśnieją jak słońce w Królestwie Ojca swego – Mat 13:39, 43.
Oczekiwanie względem żniwa, w tym przypadku względem „dokonania świata” (BG), jest takie, że przyniesie ono pożądany owoc; uwieńczenie sezonu wzrostu. Pożądanym rezultatem Wieku Ewangelii jest wierny Kościół, Oblubienica Chrystusa, wyćwiczony w okazywaniu miłości nawet swoim nieprzyjaciołom. Obecnie jest on przygotowywany do roli kapłaństwa przyszłego wieku, z korzyścią dla „synów zmartwychwstania” (Łuk 20:36, BG).
Jezus opowiedział swym uczniom przypowieść o pszenicy i kąkolu, a następnie ją wyjaśnił (Mat 13:24-30, 36-43). Pożądanym owocem zbioru pszenicy jest ziarno. Jeżeli jednak pole jest zachwaszczone kąkolem (rodzaj chwastu, łac. Lolium temulentum, który po zjedzeniu powoduje drgawki, a nawet śmierć – przytoczono za Williamem Smithem), istnieje niebezpieczeństwo, że pszenica zostanie zanieczyszczona. Gospodarz mówi więc do swoich sług: „Pozwólcie obydwom róść razem aż do żniwa. A w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw kąkol i powiążcie go w snopki na spalenie, a pszenicę zwieźcie do mojej stodoły.” (Najpierw kąkol zostaje zebrany i związany w snopki, ale niekoniecznie spalony, zanim pszenica jest zabrana do „stodoły”. Czy owa „stodoła” reprezentuje stan dobrowolnej społeczności w obecnym czasie, czy może stan zmartwychwstania niebieskiego, pozostawia się to do oceny czytelnika.)
Wydarzenia pokazane w proroctwach i typach
Chociaż „widzimy w zwierciadle, niewyraźnie”, to jednak powinniśmy być w stanie coś w nim zobaczyć. „Po części bowiem poznajemy i po części prorokujemy” (1 Kor. 13:9-12, UBG), lecz nie zupełnie.
Motyw trąby, który występuje w 6 rozdziale Księgi Jozuego (ostatni tydzień istnienia Jerycha), jest przywoływany w kilku proroctwach (np. 1 Kor. 15:52, 1 Tes. 4:16, Obj. 8:2-11:15). Jozue wstał wcześnie rano pierwszego dnia i przez siedem dni siedmiu kapłanów obchodziło Jerycho dokoła. Ostatniego dnia „wstali wcześnie, gdy wzeszła zorza”, lecz tym razem siedmiu kapłanów niosących trąby obeszło miasto siedmiokrotnie, a kiedy zatrąbili w trąby po raz ostatni, mury miasta się rozpadły (Joz. 6). To wszystko wyraźnie wskazuje, że zmartwychwstanie Jezusa rozpoczyna siedem „dni” Wieku Ewangelii, zaś ostatni z nich dzieli się na siedem wydarzeń (począwszy od zmartwychwstania świętych, którzy wcześniej zasnęli snem śmierci). Podczas ostatniego z tych siedmiu wydarzeń nastąpi upadek „Babilonu”.
Siedmiokrotne okrążenie Jerycha siódmego dnia przez Jozuego odpowiadałoby siedmiu ostatnim plagom egipskim. W przypadku tych plag Mojżesz (wskazujący tutaj na Jezusa Chrystusa, proroka „takiego, jak ja”) przejmuje od Arona dominującą rolę, zaś wybrany lud Boży nie będzie podlegał tym plagom, które przyjdą na Egipcjan (2 Mojż. 8:20-23). Te wydarzenia wskazują na czas, kiedy zstępuje z nieba „anioł” mający „wielkie pełnomocnictwo” i wzywa Swój lud „wyjdźcie z niego, ludu mój, abyście nie byli uczestnikami jego grzechów i aby was nie dotknęły plagi na niego spadające” (Obj. 18:1-5). W ten sposób, 16 rozdział Księgi Objawienia opisuje zamierzony skutek siedmiu ostatnich plag spadających na „Wielki Babilon”.
Można uczynić interesujące porównanie plag egipskich i współczesnych wydarzeń (por. tabela poniżej).
Bóg Izraela zaplanował te wydarzenia w ten sposób, że są one destrukcyjne dla „obecnego złego świata” (UBG), ale jednocześnie są one konstruktywne dla przepowiedzianego przywrócenia Izraela.
Większość Żydów z Europy Wschodniej i Środkowej, z Azji i świata islamskiego, powróciła już do Izraela. Jeśli kolejnym ważnym wydarzeniem światowym ma być głęboka depresja, wydaje się prawdopodobne, że Żydzi powrócą również z Europy Zachodniej i obu Ameryk. Antyżydowska nienawiść już rośnie, szczególnie wśród ateistów i islamistów, ale trzeba przyznać, że dziej się tak również w części zinstytucjonalizowanego chrześcijaństwa. Wydaje się, że Szatan jest obecnie nastawiony na zniszczenie Izraela (czemu Pan zapobiegnie, Amos 9:14-15) i chrześcijaństwa. Jego tymczasowym celem jest zniszczenie Zachodu.
Główne wydarzenia na świecie podczas Żniwa wywierają niszczący wpływ na chrześcijaństwo (por. tabela poniżej).
W dzisiejszym świecie zdają się istnieć trzy wielkie siły polityczne: ateizm/lewica, islam i zinstytucjonalizowane chrześcijaństwo (trzeba obserwować, czy nie są to trzy duchy wspomniane w Obj. 16:13.) Niewielu chrześcijan może dziś potwierdzić, że panujące kościoły są w pełni czyste, biorąc pod uwagę tysiące torturowanych i zabitych przez Inkwizycję oraz zdziesiątkowanie Niemiec w czasie wojny trzydziestoletniej (1618-1648). Islam zabił dziesiątki tysięcy chrześcijan w czasie podboju Bliskiego Wschodu i najazdów na Europę. Trzech największych morderców wszech czasów (Mao, Stalin i Hitler – wszyscy ateiści) odpowiada za około sto milionów zabitych.
Doświadczenie króla Jehoszafata z trzema wrogami, czyli Moabem, Ammonem i niektórymi z innych Ammonitów, którzy mieszkali na górze Seir (wszyscy byli potomkami bratanka Abrahama – Lota), mogą wskazywać na to, co się wydarzy teraz w XXI wieku. Kiedy Jehoszafat wyznaczył śpiewaków, aby wysławiali Boga Jahwe, Bóg wdrożył plan zniszczenia wrogów. Moabici i Ammonici sprzymierzyli się ze sobą i wytracili mieszkańców góry Seir, a następnie zniszczyli nawzajem samych siebie. Możemy obserwować, czy sojusz lewicy/ateizmu i islamu (pokazanych przez Ammon i Moab) zniszczy wpływ chrześcijaństwa. Jeśli tak, będzie to nagrodą pocieszenia dla wiernych chrześcijan: świat nie będzie w stanie winić Chrystusa za Armageddon.
Współczesny sojusz Goga
Proroctwo o dolinie suchych kości pokazuje nam proces przywrócenia narodu Izraela. Następnie przestawione są sojusze narodów prowadzące do Armageddonu. W końcu, proroczy opis świątyni Ezechiela pokazuje, że kolejnym etapem będzie ustanowienie Królestwa Boga i Chrystusa (Ezech. 37, 38-39, 40-48).
Gog jest najwidoczniej księciem kraju Magog (starożytne plemię Massagetów), który w przekładzie Lamsa został przetłumaczony jako „Mongolia” (1 Mojż. 10:2). Najliczniejszym z podplemion Magoga jest Wielka Ruś. Innymi podplemionami są: Uzbecy, Kazachowie, Jakuci, Mongołowie, Koreańczycy i Eskimosi. Gog ma być głównym księciem Armenii (Mesech) i Gruzji (Tubal, Kartwelia), które dawniej wchodziły w skład Związku Radzieckiego. Iran (Persja) pozostawał we wrogich stosunkach z Rosją przez 25 stuleci, do czasu gdy Ajatollah obalił Szacha w 1979 roku. Czarna Afryka (Kusz) i Północna Afryka (Put, na zachód od Egiptu) najwyraźniej zawrą sojusz z Rosją, jak również z krajami germańskimi i słowiańskimi (Gomer). Plemiona tureckie (Bet-Togarma, również pochodzące od Gomera) też będą w tym sprzymierzeniu, co możemy obecnie zaobserwować w formie przesuwania się Turcji z bloku zachodniego do wschodniego.
Zachodni blok ma być kierowany przez Arabię (Seba i Dedan, częściowo semickie). Europa zachodnia, Ameryki i być może Australia z Nową Zelandią (kupcy Tarszyszu, z wszystkimi jego „małymi lwiętami”) najwyraźniej stanowią pozostałą część bloku zachodniego. Proroctwo zdaje się wskazywać, że Islam będzie wywierał dominujący wpływ na blok zachodni.
Wschodni blok (dowodzony przez Goga) najwyraźniej będzie zamierzał zaatakować Izrael i – co bardzo możliwe – jego bezpośrednich sąsiadów (Ezech. 38:8-12). Zachód może „spuścić ogień” termojądrowy na Magog, podczas gdy Wschód może w odwecie „spuścić” tak sam „ogień” na narody Zachodu mieszkające na wybrzeżach (Ezech. 39:6). Bóg jednak uratuje Izraela (Ezech. 39:1-5, 7-10). Wyspy (wybrzeża) pogan (Zachód) mogą zainicjować wymianę ataków przy użyciu bomb, natomiast Gog odpowie podobnym atakiem. Ezechiel 38:13 zdaje się wyrażać sprzeciw wobec najazdu Goga. W odpowiednim czasie zobaczy to cały świat.
Misja chrześcijan
Wierni chrześcijanie są teraz przygotowywani do roli świętego kapłaństwa, królewskiego kapłaństwa w nadchodzącym wieku (1 Piotra 2:5,9, Obj. 20:6). Musimy nauczyć się teraz okazywać miłość naszym nieprzyjaciołom, jeżeli w przyszłości mamy im błogosławić. „Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je” – chrzcząc tych, którzy zostają uczniami, nie zaś chrzcząc całe narody – „ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem” (Mat. 28:19-20). „A ta ewangelia królestwa będzie głoszona po całym świecie [zamieszkałej ziemi] na świadectwo wszystkim narodom. I wtedy przyjdzie koniec” (Mat. 24:14, UBG).
Uczmy się od Habakuka
W księdze Habakuka, prorok zadaje pytanie: „Dlaczego?”. Jahwe odpowiada. Prorok cieszy się z odpowiedzi.
Habakuk pyta: „Dokądże, Panie, będę wołał o pomoc, a Ty nie wysłuchasz? (…) Dlaczego dopuszczasz, bym patrzył na złość i spoglądał na bezprawie? Ucisk i przemoc dzieją się na moich oczach, panuje spór i zwada (…) gdyż bezbożny osacza sprawiedliwego, i tak prawo bywa łamane” (Hab. 1:2-4).
Bóg nie mówi, że ustanowi sprawiedliwość w Izraelu, ale mówi, że pobudzi strasznych chaldejskich władców Babilonu do (wyparcia Asyrii i) wykonania kary wymierzonej Izraelowi (Hab. 1:5-11).
Co zrozumiałe, prorok pyta: „Dlaczego?” „Twoje oczy są zbyt czyste, aby mogły patrzeć na zło, nie możesz spoglądać na bezprawie. Dlaczego jednak przypatrujesz się przewrotnym, milczysz, gdy bezbożny pożera sprawiedliwego? (…) Muszę stanąć na mym posterunku, udać się na basztę; muszę wypatrywać i baczyć, co mi powie, co odpowie na moją skargę” (Hab. 1:12-2:1).
Bóg odpowiada: „Zapisz to, co widziałeś, i wyryj to na tablicach, aby to można szybko przeczytać. Gdyż widzenie dotyczy oznaczonego czasu i wypełni się niezawodnie. Jeżeli się odwleka, wyczekuj go, gdyż na pewno się spełni, nie opóźni się”. Mamy opowiadać o Bożym planie zbawienia dla wszystkich i przedstawiać go jasno wszystkim, którzy będą słuchać. Musimy jednak cierpliwie oczekiwać na Królestwo Chrystusa. Z drugiej strony, Bóg ogłasza koniec tych złych, którzy są używani do karania ludu Pańskiego – ludu chrześcijańskiego – za ich grzechy. „Ponieważ złupiłeś wiele narodów, więc i ciebie złupią wszystkie inne ludy z powodu przelanej krwi ludzkiej i gwałtu dokonanego na kraju, na grodzie i na wszystkich jego mieszkańcach” (Hab. 2:2-3, 8). Jeśli widzimy potężne sojusze karzące chrześcijaństwo za jego grzechy, Bóg nakazuje nam czekać i zobaczyć to, co się z kolei z nimi stanie!
Boża obietnica dla wiernych brzmi: „(…) ziemia będzie pełna poznania chwały Pana, jak morze wodami jest wypełnione. (…) ale Pan jest w swym świętym przybytku. Umilknij przed nim, cała ziemio!” (Hab. 2:14, 20). To jest obietnica Jahwe dla wiernych; na dziś i jutro.
Habakuk prosi o miłosierdzie a następnie godzi się na Boży wyrok: „W gniewie pomnij na miłosierdzie! (…) Zadrżałem przed dniem utrapienia, który nadchodzi nad lud, na lud, który mnie uciska. Zaiste, drzewo figowe nie wydaje owocu, a na winoroślach nie ma gron. Zawodzi drzewo oliwne, a rola nie dostarcza pożywienia. W ogrodzeniu nie ma owiec, a w oborach nie ma bydła. Lecz ja będę radował się w Panu, weselił się w Bogu mojego zbawienia” (Hab. 3:2, 16-18). Również dzisiaj powinniśmy być podobnego usposobienia i radować się perspektywami tego, co ma nastąpić potem.
Zalecenia dla wiernych żyjących w XXI wieku
Jeśli następnym, wielkim wydarzeniem na skalę światową, ma być głęboka depresja [ekonomiczna – przyp. tłum.] (obserwujmy, czy tak się stanie), Chrześcijanin postąpi właściwie, jeżeli: (1) pozbędzie się długów i (2) będzie się trzymał z daleka od zadłużenia. Chodzi tu nie tyle o ochronę samych siebie, ale o to, byśmy nie przynieśli ujmy Bogu ani Jezusowi przez dawanie powodu do oszczerstw na skutek tego, że nie spłaciliśmy naszych zobowiązań. (Niezależnie od tego czy mamy do czynienia z depresją czy nie:
„Nikomu nic winni nie bądźcie prócz miłości wzajemnej” – Rzym. 13:8)
Ponadto, jeśli ta depresja faktycznie się zbliża, może ona utrudnić lub wręcz uniemożliwić używanie nowoczesnych technologii do głoszenia światu Boga i Chrystusa oraz nadchodzącego tysiącletniego Królestwa. Korzystajmy zatem w pełni ze zróżnicowanych technologii tak długo, jak to jest możliwe.
Jeśli światowa depresja będzie następnym, wielkim wydarzeniem, mogą pojawić się tyrani, aby „ratować” swoje narody (podobnie jak to miało miejsce w 1930 roku w odniesieniu do Niemiec, a następnie Austrii). Tyrani rzadko tolerują nieskażoną prawdę. (Ale świat musi poznać skutki życia w kłamstwie.) Dlatego powinniśmy głosić to, co możemy i kiedy tylko możemy tym, którzy chcą słuchać.
Po przedostatniej pladze egipskiej faraon odmówił Izraelitom zabrania zwierząt na ofiarę. Podobnie i dzisiaj, trudno byłoby złożyć ofiarę, gdybyśmy nie mieli nic więcej do poświęcenia, niż samych siebie.
Żaden naród nie pomógł Izraelowi w jego wyjściu z Egiptu (w przeciwnym razie ten naród mógłby przypisać sobie zasługę z tego tytułu; a tak, w całości jest ona przypisana Bogu). Możemy oczekiwać, że w przededniu Armageddonu Lucyfer zwróci wszystkie narody przeciwko Izraelowi, ale Bóg jest jego wielkim obrońcą. Wraz z tym jak nienawiść do Izraela i Żydów systematycznie narasta, chrześcijanie powinni za wszelką cenę trzymać się od tego z dala.