Poddawajcie samych siebie próbie, czy trwacie w wierze, doświadczajcie siebie – 2 Kor. 13:5.
Chociaż żaden chrześcijanin nie może osiągnąć w doskonały sposób tych wszystkich wzniosłych celów będąc w ciele, to jednak są one dobrą miarą naszego wzrostu i postępu na wąskiej drodze.
(1) Duchowy głód (Mat. 5:6).
(2) Wewnętrzne obrzydzenie wobec rzeczy potępionych przez Boga (Jak. 4:4).
(3) Świadomy wysiłek zmierzający do zmiany siebie samego (Rzym. 12:1-2).
(4) Pragnienie dzielenia się Bożą prawdą z innymi (Izaj. 61:1).
(5) Doświadczenie opieki Bożej (Rzym. 8:28).
(6) Pełna miłości społeczność z Chrystusem i Jego braćmi (1 Kor. 1:9).
(7) Głębokie zainteresowanie wszystkimi prawdami Bożymi (1 Kor. 2:14, Żyd. 5:13,14).
(8) Poświęcenie dla innych nawet kosztem cierpienia (Jan 3:16-18, Filip. 2:3,4).
(9) Codzienna społeczność z Bogiem (1 Tes. 5:17).
(10) Silne pragnienie czynienia woli Bożej (Ps. 40:8).
(11) Codzienne skupienie się na duchowej aktywności (Rzym. 8:6, Kol. 3:1-3).
(12) Pragnienie aby inni wiedzieli, że Bóg zagościł w naszym życiu (Dzieje Ap. 20:20).
(13) Sprawdzanie prawdy przez badanie Pisma (2 Tym. 2:15).
(14) Przyjmowanie dyscyplinujących doświadczeń od Boga (Hebr. 12:6).
(15) Niezdolność do dobrowolnego grzeszenia przeciwko Bożym prawom (1 Jan 5:18).
(16) Stosowanie Bożych zasad gdziekolwiek jest to możliwe (1 Kor. 3:10-11, 2 Piotr 1:5-11).
(17) Praca nad rozwijaniem talentów (1 Kor. 12:4-11).
(18) Silne pragnienie społeczności z innymi spłodzonymi z Ducha (Hebr. 10:24,25).