Jezus nie przykładał wielkiej wagi do ceremonii. Swoim naśladowcom przekazał polecenie zachowania zaledwie dwóch zwyczajów. Jednym z nich był chrzest, drugim była pamiątka Jego śmierci. Sam chrzest jest pojedynczym zdarzeniem, które może mieć miejsce w każdej chwili. Z kolei pamiątka śmierci Jezusa zbiega się z żydowską Paschą, ponieważ to właśnie w tym czasie Jezus umarł na krzyżu. Gdy wieczorem przed swą śmiercią podał chleb i wino swoim uczniom, powiedział: „To czyńcie na pamiątkę moją”. W tym wydaniu naszego czasopisma będziemy upamiętniać śmierć naszego Zbawiciela na kilka sposobów.
Artykuł „Jezus zapłakał” omawia przykłady różnych zachowań Jezusa, za pomocą których Jezus dał się poznać jako współczujący arcykapłan, blisko związany nie tylko ze swymi naśladowcami, ale również z tymi z pogan, z którymi miał do czynienia w czasie swej misji na ziemi. Gdy umarł Łazarz, miłość Jezusa do jego rodziny sprawiła, że zapłakał ze wzruszenia i współczucia, choć wiedział, że wskrzesi Łazarza z martwych.
„Droga do Jerozolimy” to rozważania nad ostatnia drogą Jezusa z Galilei do Jerozolimy. W tym ostatnim tygodniu Jezus przygotowywał swoich uczniów na to, że odejdzie. W tym tygodniu dokonał również swych ostatnich cudów oraz przypomniał swym naśladowcom znaczenie modlitwy. „Ostatnie 21 godzin życia Jezusa” to analiza licznych wydarzeń, jakie miały miejsce w ostatnim dniu Jego życia. Od radości wspólnej ostatniej wieczerzy, aż do samotnych sześciu godzin na krzyżu, Jezus był skoncentrowany na swym ostatnim zadaniu: złożeniu okupu za całą ludzkość. Było to zwieńczenie trzech i pół lat Jego służby.
„Życzenia przy rozstaniu” to analiza myśli Jezusa w Wieczerniku podczas nocy przed ukrzyżowaniem. Wtedy to prosił swoich uczniów, aby upamiętniali Jego śmierć za pomocą pewnych symboli. Barabasz jest postacią, która tylko na chwilę pojawiła się w kontekście procesu Jezusa. Mimo to, z wydarzenia, kiedy Jezus zajął jego miejsce, możemy wyciągnąć pewne nauki, jakie omówione zostały w artykule „Barabasz i doskonały człowiek”.
„Komunia czy wspólnota?” to rozważania na temat dzielenia się chlebem i kielichem, które stanowią integralną część naszej pamiątki.
Wreszcie, artykuł „Jedność Ciała Chrystusowego” to rozważania nad cechami chrześcijańskiego charakteru, które powinny przejawiać się we wspieraniu i budowaniu zgromadzenia wierzących. Jednocześnie jest to zachęta do samokontroli i pokory w radzeniu sobie z różnicami, jakie istnieją między braćmi.
Oby niniejszy numer naszego czasopisma był pomocny dla naszych Czytelników w przygotowaniu się do obchodzenia tego najważniejszego święta, „na pamiątkę” śmierci naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.