• W 3 Mojż. 10:1-2, BG czytamy: „Tedy synowie Aaronowi, Nadab i Abiju, wziąwszy każdy kadzielnicę swoją, włożyli w nią ognia, i włożywszy nań kadzidła ofiarowali przed obliczem Pańskim ogień obcy, czego im nie był rozkazał. Przetoż wyszedłszy ogień od twarzy Pańskiej, poraził je; i pomarli przed Panem”. Kogo przedstawiają synowie Aarona, Nadab i Abiju?
– Zgodnie z nauką Pisma Św. ci, którzy zostali przyjęci przez Boga jako członkowie Ciała Chrystusowego i weszli pod pomazanie duchem św. – tacy ostatecznie uformują trzy klasy; są to:
a) „powołani, wybrani i wierni”; ci okażą się zwycięzcami i stanowić będą klasę Oblubienicy Barankowej (Obj. 14: 1-5, 17:14);
b) „lud wielki, którego nie mógł nikt zliczyć”; jako pozafiguralni Lewici (ale nie kapłani!) będą oni sługami Chrystusa w chwale (Obj. 7:9-17);
c) „którzy ponownie krzyżują Syna Bożego i wystawiają go na urągowisko”; tacy okazują się niegodni żywota wiecznego i wpadają w ręce Boga żywego ku zupełnej zagładzie we wtórej śmierci (2 Piotra 2:20-22; Hebr. 6:4-6, 10:26-27).
Rozumiemy więc, że Nadab i Abiju przedstawiają dwie klasy tych, którzy nie uczynią swego wezwania i wybrania pewnym, chociaż pierwotnie byli oni przyjęci i pomazani jako członkowie chwalebnego ciała Wielkiego Arcykapłana.
Abiju znaczy 'syn Boży’. Dlatego sądzimy, że przedstawia on klasę Wielkiej Kompanii – tych, którzy nie będąc „kapłanami na tronie”, „będą przed tronem Bożym, służąc mu we dnie i w nocy w świątyni jego” – Obj. 7:15. Członkowie Wielkiego Grona, podobnie jak i Maluczkie Stadko, są również spłodzeni z ducha św. i jako tacy zostaną narodzeni z ducha – jako synowie Boży na duchowym poziomie, chociaż w przeciwieństwie do Oblubienicy nie będzie to natura boska.
Nadab znaczy 'czyniący według woli swojej, samowolny’, i dlatego zdaje się przedstawiać klasę tych, którzy zaniedbawszy swego przymierza uczynionego z Bogiem, postępują według własnej woli ku wiecznej zagładzie (patrz także Straż 1939, str. 22).