Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 226

Nie długo już przyjdzie radosny ten czas

1
Nie długo już przyjdzie radosny ten czas,
gdy wszyscy się zejdziem przed tron,
przed Królem w jasności spotkamy się wraz,
nagrodę udzieli nam On.
2
Niebiańską koronę nam włoży na skroń
i żywot tam wieczny nam da,
bo pełna hojności Chrystusa jest dłoń,
On dla nas otwartą ją ma.
3
A gdy już do Ojca przybliży nas Pan
i Kościół wywyższy już swój,
z nas każdy Boskości otrzyma tam stan,
zamieszka, gdzie gwiazd błyszczy rój.
4
Szczęśliwy zaiste nas czeka tam los.
Jak wielki i dobry Pan nasz!
Tam Syna Bożego usłyszymy głos,
Chrystusa ujrzymy tam twarz.
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
226

Nie długo już przyjdzie radosny ten czas

1
Nie długo już przyjdzie radosny ten czas,
gdy wszyscy się zejdziem przed tron,
przed Królem w jasności spotkamy się wraz,
nagrodę udzieli nam On.
2
Niebiańską koronę nam włoży na skroń
i żywot tam wieczny nam da,
bo pełna hojności Chrystusa jest dłoń,
On dla nas otwartą ją ma.
3
A gdy już do Ojca przybliży nas Pan
i Kościół wywyższy już swój,
z nas każdy Boskości otrzyma tam stan,
zamieszka, gdzie gwiazd błyszczy rój.
4
Szczęśliwy zaiste nas czeka tam los.
Jak wielki i dobry Pan nasz!
Tam Syna Bożego usłyszymy głos,
Chrystusa ujrzymy tam twarz.
Koniec