Oto pytanie, które powinien zadać każdy chrześcijanin i na które powinien starać się znaleźć odpowiedź. Powinniśmy nauczyć się miłować i cenić prawdę dla niej samej; szanować ją i poważać przez uznanie i przyjęcie jej bez względu na to, gdzie ją znajdujemy i przez kogo jest przedstawiona. Prawda zaprezentowana przez samego Szatana jest równie prawdziwa, jak prawda wypowiedziana przez Boga.
Być może chrześcijanie są grupą najbardziej skłonną przeoczyć ten fakt. Jakże często zdarza się, że w jakiejś kontrowersji pomijają i ignorują prawdę wypowiedzianą przez przeciwnika. Szczególnie często ma to miejsce podczas sporu z niewiernym. Sądzą, że mają całkowitą wolność podważania wszystkiego, co on powie na tematy religijne. Nie jest to prawidłowa zasada. Wielu niewiernych to uczciwi ludzie – tak samo pragnący mówić o prawdzie i wierzyć w nią jak chrześcijanie – i jeśli w rozmowie z nimi ignorujemy prawdy, jakie nam przedstawiają, to nie tylko nie udaje się nam przekonać ich do naszych prawd, ale również gasimy wszelką nadzieję dotarcia do nich; jeśli bowiem nie zdołamy przyjąć ewidentnej prawdy, jaką nam przedstawiają, to rodzi się w nich pogarda dla tego, kto nie jest wystarczająco uczciwy, by przyjąć jakąś prawdę, bo nie widzi, jak można ją pogodzić z inną prawdą. Przyjmujmy prawdę wszędzie, gdzie ją znajdujemy, bez względu na to, czemu zaprzecza, a w zakresie zharmonizowania jej później z innymi prawdami polegajmy na „Duchu prawdy, który wprowadzi was we wszelką prawdę”, jak obiecał Jezus.
Prawda, jak skromny, mały kwiatek na pustyni życia, jest otoczona i niemalże zaduszona przez wybujały wzrost chwastów błędu. Jeśli chcesz ją znaleźć, to musisz cały czas się rozglądać. Jeśli chcesz zobaczyć jej piękno, musisz odgarnąć na bok chwasty błędu i ciernie fanatyzmu. Aby ją posiąść, musisz schylić się, by ją uchwycić.
Nie zadowalaj się jednym kwiatem prawdy. Gdyby jeden miał wystarczyć, to nie istniałoby ich tak wiele. Zawsze zbieraj i szukaj.
Spleć je razem jak girlandę – „obłożysz się nimi jako oblubienica”. „Miłosierdzie i prawda niech cię nie opuszczają; uwiąż je u szyi twojej, napisz je na tablicy serca twojego. Tedy znajdziesz łaskę i rozum dobry przed oczyma Bożemi i ludzkiemi.” (Przyp. 3:3-4). C.T.R.