Psalm 125:1 „Którzy ufają w Panu, są jako góra Syon, która się nie poruszy, ale na wieki zostaje.”
Słowa tego wersetu towarzyszyły zgromadzonym na 35. Konwencji w Białogardzie. Przybyłych z różnych stron Polski i z zagranicy braci powitał przewodniczący pierwszego dnia konwencji brat Jerzy Kopak.
Pierwszym wykładem, nawiązującym do hasła konwencji, usłużył brat Walenty Bywalec. Góra Syjon jest w Biblii symbolem zabezpieczenia od Boga. Dawid zbudował tam swoją twierdzę, a nam ufność w Boskie obietnice sprowadza pokój w obecnym, niespokojnym świecie.
W drugiej godzinie tematem „Sól” usłużył brat Adam Olszewski. Nawiązując do słów Pana Jezusa z Mat. 5:13: „Wy jesteście solą ziemi”, brat zwrócił uwagę na właściwości soli oraz jej obrazowe znaczenie wskazujące, jakimi my powinniśmy być.
Trzecim wykładem służył gość z Australii, brat Józef Siedleczka, który mówił na temat usprawiedliwienia jako podstawowej nauki wskazującej na moc ofiary Chrystusa, która jedna człowieka z Bogiem.
Ostatni wykład w tym dniu wygłosił brat Leszek Krawczyk, a tematem było „Podobieństwo o uczcie weselnej”. Brat wskazał na wiele ważnych nauk doktrynalnych zawartych w tej przypowieści oraz lekcji moralnych, które stanowią praktyczne wskazówki w naszym życiu.
Wieczorem był czas na uwielbienie naszego Niebieskiego Ojca wspólnym śpiewem, z czego braterstwo chętnie skorzystali, a społeczność trwała do późnych godzin.
Drugiego dnia konwencji przewodniczył brat Franciszek Olejarz.
Pierwszym wykładem usłużył brat Dariusz Bywalec i mówił o Rebece, żonie Izaaka. Omówił historię poszukiwania żony dla Izaaka, będącej obrazem na wybór Kościoła jako małżonki Chrystusa. Wskazał również na piękny charakter Rebeki, wymagany także od kandydatów na Oblubienicę Chrystusa.
Kolejną usługę miał brat Bronisław Kaczor, który swój wykład zatytułował: „Prawdziwa wartość” i przypomniał prawdziwe i nieprzemijające wartości, o jakich mówi Pismo Święte, w przeciwieństwie do tymczasowych wartości oferowanych przez świat.
Trzecim wykładem, pt. „Skarb w naczyniach glinianych”, usłużył brat Henryk Głąb. Skarbem w naczyniu glinianym jest Nowe Stworzenie, które rozwija się w naszych ciałach. Dbanie o ten skarb powinno być najważniejszą rzeczą, ponieważ nasze naczynia prędzej czy później ulegną zniszczeniu.
Czwartym wykładem – „Poświęćcie się i bądźcie świętymi” – usłużył brat Ryszard Knop, który zwrócił naszą uwagę na korzyści wynikające z poświęcenia się oraz trwania w stanie uświęcania.
Ostatnia część była przeznaczona na Zebranie Świadectw, które poprowadził brat Henryk Szarkowicz. W tej godzinie wielu z braterstwa miało możliwość podzielenia się swoimi przeżyciami oraz tym, w jaki sposób ufność w Panu wpływa na ich życie.
Godziny wieczorne tradycyjnie już zostały poświęcone na wspólny śpiew, który znów rozbrzmiewał do późnych godzin.
W kolejnym, trzecim dniu, w konwencji przewodniczył brat Edward Szarkowicz.
Pierwszym wykładem usłużył brat Tomasz Sygnowski, który swój temat zatytułował „Święty, Święty, Święty”. Trzykrotne powtórzenie słowa „Święty” mówi o wielkości i chwale naszego Boga, ale również pokazuje Jego sposób działania. Pan Bóg swoje plany względem człowieka często realizuje w trzech etapach (np. 3 światy, 3 wieki itp.).
Kolejna godzina, w której przewodniczył brat Jan Knop, była poświęcona na rozważenie pytań wrzuconych do skrzynki w ciągu poprzednich dwóch dni. Pytań wpłynęło tak dużo, że niestety nie na wszystkie udało się udzielić odpowiedzi.
Ostatnim wykładem, zatytułowanym „Utwierdził, pomazał, zapieczętował” usłużył brat Franciszek Olejarz, który omówił działanie Boga względem Kościoła a także wobec każdego poświęconego w czasie trwającego nadal Wieku Ewangelii.
Trzy dni błogosławionej społeczności braterskiej dobiegły końca. Dobrze nam było przebywać razem, rozmawiać, śpiewać, posilać się duchowym pokarmem. Pożegnaliśmy się z nadzieją, że zobaczymy się znów w tym miejscu za rok. „Zostańcie z Bogiem, aż się zejdziem znów.”