Pan jest ze mną, nie lękam się, Cóż może mi uczynić człowiek? Psalm 118:6
Drodzy Czytelnicy!
Docierające zewsząd wieści o zamachach terrorystycznych oraz różnych innych niepokojach wśród wielu ludzi wywołują uczucie strachu, który czasami przeradza się najpierw w uprzedzenia, a później nawet w nienawiść do innych ludzi. Chociaż, jak na razie, doświadczenia te nie dotykają nas bezpośrednio, ich osąd może stać się dla nas próbą naszego charakteru. Czy potrafimy oddalić ze swego serca obawy, niepokój i strach? Czy potrafimy mieć sympatię dla tych, których inni niespecjalnie kochają? Czy nie podobają się nam propozycje prostych i łatwych rozwiązań, mających uleczyć problemy, którym ulegają po kolei narody?
Zróbmy wszystko, aby ta atmosfera niepewności, obaw i strachu w jakiejkolwiek formie nie przeniosła się do naszych domów i zborów. Nie dajmy jej miejsca w naszych sercach. Bo strach i niepokój są złymi doradcami, za którymi często kryją się rozwiązania podsuwane przez przeciwnika. Niech rozbrzmiewają w naszych uszach słowa pieśni: „Gdy Pan jest ze mną, nie lękam się wcale…”.
Jemu powierzmy w modlitwach troskę o nasze domy i zbory. Jeżeli tylko Mu zaufamy, On ześle rozwiązanie naszych trosk i problemów, chociaż może nie zawsze będzie ono takie, jakiego się spodziewaliśmy.