Czas ucisku przepowiedziany przez Daniela (12:1) obejmie cały świat, od chrześcijaństwa po naród izraelski, który zostanie zgromadzony w swojej własnej ziemi. Jeremiasz, Ezechiel i inni prorocy również mówią o ucisku Jakuba. Przede wszystkim warto zauważyć, w jaki sposób Żydzi wracają do swojej ziemi zgodnie z proroctwami, które wskazują zarówno na ich rozproszenie, jak i powrót. Prorok Jeremiasz mówi: Tedy rzeczesz do nich: Przeto, iż mię opuścili ojcowie wasi, (mówi Pan) a chodzili za bogami cudzymi, i służyli im, i kłaniali się im, lecz mnie opuścili, i zakonu mego nie przestrzegali. A wy dalekoście gorzej czynili, niż ojcowie wasi; albowiem oto każdy chodzi za uporem złego serca swego, nie słuchając mię; Dlatego wyrzucę was z tej ziemi do ziemi, którejście nie znali, wy i ojcowie wasi, a tam służyć będziecie bogom cudzym we dnie i w nocy, dokąd wam nie okażę miłosierdzia. Przetoż oto dni idą, mówi Pan, że nie rzeką więcej: Jako żyje Pan, który wywiódł synów Izraelskich z ziemi Egipskiej. Ale: Jako żyje Pan, który wywiódł synów Izraelskich z ziemi północnej, i ze wszystkich ziem, do których ich był wygnał, gdy ich zasię przywiodę do ziemi ich, którą dał ojcom ich. Oto Ja poślę do wielu rybitwów, (mówi Pan) aby ich łowili; potem poślę do wielu łowców, aby ich łapali na wszelkiej górze i na wszelkim pagórku, i w dziurach skalnych. Oczy moje patrzą na wszystkie drogi ich; nie są utajone przed obliczem mojem, ani jest zakryta nieprawość ich przed oczyma mojemi – Jer. 16:11-17.
Pan Bóg uczyni to i sprowadzi swój lud z powrotem do ich ziemi, tak jak sprowadził ich z wielkim dobytkiem z ziemi egipskiej. Przeczytajmy zapis 2 Księgi Mojżeszowej 12:31-36 – A wezwawszy Faraon Mojżesza i Aarona w nocy, rzekł: Wstańcie, wynijdźcie z pośrodku ludu mego, i wy i synowie Izraelscy, a poszedłszy służcie Panu, jakoście mówili. Nadto trzody wasze, i bydła wasze zabierzcie, jakoście żądali, a odchodząc, mnie też błogosławcie. I przynaglali Egipczanie ludowi, aby ich co rychlej wyprawili z ziemi; bo mówili: Pomrzemy wszyscy. Wziął tedy lud ciasta swe, pierwej niż zakisiały; a one ciasta swe uwinąwszy w szaty swe, kładli na ramiona swoje. Tedy synowie Izraelscy uczynili według rozkazania Mojżeszowego, i wypożyczali u Egipczan naczynia srebrnego, i naczynia złotego, i szat. A Pan dał łaskę ludowi w oczach Egipczanów, że im pożyczali; i złupili Egipt. Podobnie ich obecne wyjście spośród narodów, jak przepowiedzieli prorocy, nie odbędzie się z pustymi rękami.
Ten przedsiębiorczy lud, ponownie osiedlony w Ziemi Obiecanej, po uzyskaniu niezależności i oddzieleniu się na pewien czas od innych narodów, będzie dominować w swojej ziemi, przyzwyczajając się do nowych warunków, rozwijając się i zasiedlając dotychczas opuszczone miejsca. Zanim to nastąpi, na ten długo cierpiący naród, przyjdzie jednak kolejna fala kary i cierpienia. Zgodnie z proroctwami, ostateczna bitwa wielkiego dnia ucisku będzie miała miejsce w Palestynie. Względny pokój i dobrobyt zgromadzonego Izraela, a także ich pozornie bezbronna pozycja, stopniowo wzbudzą zazdrość innych narodów, które zadeklarują chęć splądrowania go. Gdy ziemia pogrąży się w chaosie, a wszelkie prawo i porządek znikną, Izrael zostanie otoczony przez wojska (jak to miało miejsce w 70 r.) bezwzględnych grabieżców, nazwanych przez proroka Ezechiela oddziałami Goga z ziemi Magog (Ezech. 38:1). Wtedy cierpienie nieprzygotowanego do obrony Izraela będzie naprawdę wielkie. Nikt nie będzie w stanie wstawić się za nim. Prorok Jeremiasz nazywa to uciskiem wielkiego dnia i utrapieniem Jakubowym: Biada! bo wielki jest ten dzień, tak, że mu nie było podobnego; ale jakiżkolwiek jest czas utrapienia Jakubowego, przecie z niego wybawiony będzie! – Jer. 30:7. Chociaż prorok Ezechiel podaje słowa samego Goga, Gog nie wyruszy przeciwko Izraelowi sam, lecz będą z nim wojska wielu narodów: Wtargnę do ziemi, w której są wsi; przypadnę na spokojnych i bezpiecznie mieszkających, na wszystkich, którzy mieszkają bez muru, a zawór i bram nie mają; Abym wziął łupy, a rozchwycił korzyści; abym obrócił rękę swoję na spustoszone miejsca już znowu osadzone, i na lud zgromadzony z narodów, którzy się bydłem i kupiectwem bawią, a mieszkają w pośrodku ziemi. Seba, i Dedan, i kupcy morscy, i wszystkie lwięta jego rzekną do ciebie: Izali ty na branie łupów idziesz? Izali na rozchwycenie korzyści zebrałeś półki twoje, abyś wybrał srebro i złoto, i zabrał dobytek i majętności, a żebyś zebrał łup wielki? Przetoż prorokuj, synu człowieczy! a mów do Goga: Tak mówi panujący Pan: Izali się w on dzień, gdy lud mój Izraelski bezpiecznie mieszkać będzie, nie dowiesz? I przyjdziesz z miejsca swego z stron północnych, ty i narodów wiele z tobą, wszyscy wsiadający na konie, lud wielki i wojsko gwałtowne! – Ezech. 38:11-15. Prorok, przepowiadając te wydarzenia, mówi, że wojska te nadejdą z północy, gdzie znajduje się Europa i Azja. Kolejne wersety pokazują, że jest to kara od Pana dla Izraela, ponieważ odrzucili oni Pana Boga. Widzimy to w kolejnych wersetach (od 16).
Potwierdzają to również inni prorocy. Prorok Zachariasz powiedział: Bo zgromadzę wszystkie narody przeciwko Jeruzalemowi na wojnę, a miasto wzięte będzie, i domy rozchwycone będą, i niewiasty pogwałcone będą; a gdy pójdzie część miasta w pojmanie, ostatek ludu nie będzie wygładzony z miasta – Zach. 14:2. Pośród ucisku Pan Bóg okaże się obrońcą Izraela, tak jak w czasach starożytnych: Potem wyruszy Pan i będzie walczył z tymi narodami, jak zwykł walczyć w dniu bitwy – Zach. 14:3. Pan Bóg zawsze chronił swój naród. Prorok Izajasz mówi: Albowiem Pan powstanie jako na górze Perazym, a rozgniewa się jako w dolinie Gabaon, aby wykonał sprawę swoję, niezwyczajną sprawę swoję, i aby dokończył sprawy swojej, niezwyczajnej sprawy swojej! Wydarzenia te są również opisane w 2 Sam. 5: 19, 25; 1 Kron. 14:10-17; Joz. 10:10-15. Jest tam pokazane, że Pan Bóg nie będzie polegał na ludzkich sposobach toczenia walki. W tej bitwie Pan Bóg przyniesie wyzwolenie we właściwym czasie i na swój sposób.
Pan wymienia osoby, które będą zaangażowane w tę bitwę Izraela (Ezech. 38:1-13). Zwycięstwo nad wrogami Izraela, opisane w Proroctwie Ezechiela 38:8-39:22, zakończy czas ucisku i rozpocznie ustanowienie Królestwa Bożego. Wybawienie Izraela, opisane przez proroka Micheasza (Mich. 7:15), będzie wielkim cudem: Ukażę mu dziwne rzeczy, jako za dni, którycheś wyszedł z ziemi Egipskiej. Zauważmy, że nadejście wojska z krańców północy, przeciwko Izraelowi zebranemu w Palestynie w dniu ostatecznym wraz ze zdobytymi dobrami, nastąpi nagle, jak chmura pokrywająca ziemię. Prorok mówi dalej: Tak mówi panujący Pan: Azażeś ty nie jest on, o którymem powiedział za dni dawnych przez sług moich, proroków Izraelskich, którzy prorokowali za dni onych lat, żem cię miał przywieść na nich? – Ezech. 38:17. Tutaj ponownie Pan świadczy o swoim zamiarze zniszczenia niegodziwego wojska i wskazuje, że dokona tego poprzez rewolucję i anarchię wśród zgromadzonych oddziałów różnych części świata. Wszakże w on dzień, w dzień, którego przyciągnie Gog na ziemię Izraelską, mówi panujący Pan, wzruszy się gniew mój w popędliwości mojej; A w gorliwości mojej, i w ogniu gniewu mego mówić będę, że dnia onego będzie wielki rozruch w ziemi Izraelskiej; I zadrżą od obliczności mojej ryby morskie, i ptastwo niebieskie, i zwierz polny, i wszelka gadzina płazająca się po ziemi, i wszyscy ludzie, którzy są na obliczu ziemi; i porozwalają się góry, i upadną wysokie wieże, i każdy mur obali się na ziemię. Bo przywołam przeciwko niemu po wszystkich górach moich miecz, mówi panujący Pan; miecz każdego obróci się na brata jego. I będę się z nim sądził morem i krwią, a deszcz gwałtowny i grad kamienny, ogień i siarkę spuszczę nań, i na wojska jego, i na wiele narodów, które z nim będą – Ezech. 38:18-23.
Świadectwo wszystkich proroków ma na celu pokazanie, że wybawienie Izraela zostanie w cudowny sposób objawione przez moc Pana Boga, który będzie walczyć za nich bronią, której żadna ludzka istota nie potrafi kontrolować. Wrogowie Izraela i przeciwnicy Pana Boga doznają klęski, a cały świat dowie się, że Pan ponownie przyjął Izraela, stając się ich Królem, tak jak w czasach starożytnych. Wkrótce Izrael i cały świat nauczą się doceniać Boże królestwo, które stanie się pragnieniem wszystkich narodów. Poruszę, mówię, wszystkie narody, i przyjdą do Pożądanego od wszystkich narodów – Agg. 2:7.
Prorok Ezechiel mówi nam o chwalebnych konsekwencjach tego zwycięstwa i o tym, co ono przyniesie Izraelowi i całemu światu: I tak objawię moją chwałę wśród narodów; wszystkie narody będą oglądać mój sąd, którego dokonam, i moją rękę, którą położę na nich. I pozna dom izraelski, że Ja, Pan, jestem ich Bogiem od owego dnia i nadal. I poznają narody, że dom izraelski z powodu winy swojej poszedł do niewoli za to, że stali mi się niewierni, i zakryłem moje oblicze przed nimi, i wydałem ich w ręce ich wrogów, i wszyscy padli od miecza. Według ich nieczystości i ich występków postąpiłem z nimi i zakryłem moje oblicze przed nimi. Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Teraz odmienię los Jakuba, zmiłuję się nad całym domem izraelskim i zadbam gorliwie o święte moje imię. I zapomną o swojej hańbie i wszelkim swoim odstępstwie, którego się dopuścili wobec mnie, gdy bezpiecznie mieszkać będą na swojej ziemi i nikt ich nie będzie straszył. Gdy sprowadzę ich spośród narodów i zgromadzę ich z ziem ich wrogów, wtedy okażę się na nich świętym na oczach wielu narodów. I poznają, że Ja, Pan, jestem ich Bogiem! Gdyż kazałem im iść do niewoli wśród narodów, ale teraz zgromadzę ich na ich ziemi i nie pozostawię tam nikogo z nich. Nie zakryję przed nimi mojego oblicza, ponieważ wylałem mojego ducha na dom izraelski – mówi Wszechmocny Pan – Ezech. 39:21-29).
Ten chwalebny koniec został opisany przez apostoła Pawła w Liście do Rzymian 11:26-27 – I w ten sposób będzie zbawiony cały Izrael, jak napisano: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel I odwróci bezbożność od Jakuba. A to będzie przymierze moje z nimi, Gdy zgładzę grzechy ich!