Zasię podobne jest królestwo niebieskie niewodowi zapuszczonemu w morze, i ryby wszelkiego rodzaju zagarniającemu. Który gdy był pełen, wyciągnęli rybitwi na brzeg, a usiadłszy, wybierali dobre ryby w naczynia, a złe precz wyrzucali. Takci będzie przy dokonaniu świata; wynijdą Aniołowie, i wyłączą złe z pośrodku sprawiedliwych, I wrzucą je w piec ognisty; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów – Mat. 13:47-50.
Trzynasty rozdział Ewangelii wg św. Mateusza zawiera opis wielu podobieństw dotyczących przyszłego Królestwa Bożego, pokazując je z różnych perspektyw. Nasz Pan, przedstawiając to zagadnienie, używa różnych przykładów zaczerpniętych z ówczesnego życia codziennego, aby lepiej zobrazować sposób działania Pana Boga względem zaprowadzania Królestwa Niebieskiego. O ile możemy domyślać się, że dla osób żyjących w tamtym czasie przedstawione podobieństwa mogły w jakimś stopniu, poprzez analogię ułatwić zrozumienie tego zagadnienia, o tyle dla nas, żyjących obecnie niekoniecznie jest to ułatwieniem. Współcześnie prawdopodobnie mało kto z nas widział ręczny zasiew, kąkol, sposób wykonywania zaczynu na chleb, czy tematowy niewód. Do nas należy jednak staranie się o to, aby zrozumieć, co Pan Jezus chciał pokazać nam poprzez te podobieństwa.
Sława to Boża, taić sprawę; ale sława królów, wywiadywać się rzeczy – Przyp. Sal. 25:2.
NIEWÓD
Nasz Pan, wypowiadając tematowe słowa, zapewne nie musiał wyjaśniać Apostołom czym jest ów niewód. Część z nich była przecież z zawodu rybakami, którzy z pewnością mieli z nim (niewodem) do czynienia. Tymczasem, abyśmy my mogli lepiej zrozumieć całe podobieństwo, przybliżmy sobie kilka informacji o rzeczywistym niewodzie.
Niewód to rodzaj ciągnionej sieci rybackiej, która wykorzystywana była do połowu ryb w stawach, jeziorach czy rzekach. Niewód składa się z dwóch zasadniczych części: skrzydeł w kształcie półkola, wykonanych z tkaniny sieciowej, oraz matni – zwężającego się ku końcowi worka, do którego poprzez skrzydła kierowane były ryby. Ciągnąc niewód, zagarniano wszystkie ryby, które znalazły się w zasięgu skrzydeł. Po połowie, kiedy sieć była pełna, rybacy wyciągali ją na brzeg, gdzie przebierali złowione ryby. Do takiej pracy nasz Pan przyrównuje Królestwo Niebieskie. Co przedstawia nam to podobieństwo i jakie znaczenie dla nas niesie ono ze sobą?
POŁÓW
Proces łowienia ryb rozpoczął się od zarzucenia niewodu w morze. Symboliczne morze przedstawia nam cały świat. Wraz z rozpoczęciem się Wieku Ewangelii, rozpoczął się połów ryb wszelkiego rodzaju. Pan Jezus przykazał Apostołom: I rzekł im: Idąc na wszystek świat, każcie Ewangelię wszystkiemu stworzeniu – Mar. 16:15. Poselstwo Ewangelii Chrystusowej miało być głoszone na całym świecie. Nauki przedstawione przez naszego Pana – wesoła nowina, a wśród nich m.in. nauka o Wysokim Powołaniu, były symbolicznym niewodem, który przyciągał wszystkie ryby.
Głównym celem Wieku Ewangelii jest wybór Kościoła – złowienie określonej liczby odpowiednich (dobrych) ryb. Kiedy niewód był pełny, został wyciągnięty na brzeg. Oznacza to, że przy końcu Wieku Ewangelii przyjdzie czas, gdy zgromadzona zostanie dostateczna liczba powołanych do uzupełnienia klasy Królestwa, a sam połów zakończy się.
PRZEGLĄD
Po wyciągnięciu niewodu z wody, rybacy usiedli i przystąpili do innego rodzaju pracy. Zaczęli oni przegląd i segregację złowionych ryb. Efektem tej pracy było oddzielenie ryb dobrych od złych. Oznacza to, że kiedy odpowiednia liczba powołanych zostanie zgromadzona, rozpocznie się proces przeglądania ryb. Proces, który równoznaczny jest z innym, podobnym procesem z podobieństwa o pszenicy i kąkolu, a który ma na celu wybór tych, którzy okażą się godnymi łaski Wysokiego Powołania. Albowiem wielu jest wezwanych, ale mało wybranych – Mat. 22:14. W trakcie segregacji ryb, te, które były odpowiedniego rodzaju zostały zgromadzone do naczynia, a te, które okazały się złymi, były wyrzucane.
ZNACZENIE
Przez stulecia poselstwo głoszonej Ewangelii przyciągnęło wielu ludzi, którzy słuchając tych słów pragnęli czegoś lepszego, zmiany swojego życia, polepszenia stanu, w jakim się znajdowali. Bo wiemy, iż wszystko stworzenie wespół wzdycha, i wespół boleje aż dotąd – Rzym. 8:22. Jednak, tak jak nie wszyscy podążający za naszym Panem podczas jego pierwszej obecności chodzili za Nim ze względu na głoszoną naukę, tak i w trakcie całego Wieku Ewangelii, wśród wielkich rzesz ludzi zgromadzonych przez nauki naszego Pana, nie wszyscy okazują się prawdziwymi chrześcijanami.
Podobieństwo o niewodzie mówi nam, że połów, czyli zgromadzenie ludzi przez poselstwo Ewangelii miało trwać do pewnego czasu – do momentu, kiedy charakter pracy rybaków miał się zmienić. Jak rozumiemy, stało się to w momencie ustania ogólnego powołania, kiedy dopełniła się dostateczna liczba powołanych. Od tego czasu – czasu dokonania świata, czyli czasu Żniwa, (…) a żniwo jest dokonanie świata (…) – Mat. 13:39, rozpoczęła się praca wyboru i zgromadzania Świętych Pańskich.
Słudzy Pańscy, którzy postępują według wskazówek zawartych w Słowie Bożym, chodzący zgodnie z Bożą wolą, będą dokonywali tego podziału. Praca połowu/siania zostanie zastąpiona pracą oddzielania/żęcia. W dalszej części rozważanego podobieństwa są oni nazwani aniołami, czyli Bożymi posłańcami. Aniołowie ci przedstawiają wiernych naśladowców Jezusa Chrystusa, którzy starając się postępować śladami swojego Mistrza, chętnie biorą udział w dokonywaniu dzieła Bożego, pokazanego w segregacji ryb, czyli gromadzenia dobrych ryb do naczyń, czyli zborów.
LEKCJA
Pierwszą lekcją, jaką możemy wynieść z tego podobieństwa, jest rozpoznanie czasu, w jakim żyjemy, oraz dzieła, jakie do tego czasu należy. Jak w przytoczonym podobieństwie w pewnym momencie charakter pracy rybaków zmienił się, tak i my, słysząc Pański głos, który przez Słowo Boże przekonuje nas, że czas ogólnego połowu się zakończył, powinniśmy chętnie i z radością przystąpić do pracy czasu Żniwa – do sortowania ryb. Dziełem naszym powinno być głoszenie nauki Słowa Bożego, „nauki na czas słuszny” tym, którzy już zostali powołani, nie – całemu światu, lecz tym, którzy starają się tak jak my, mieć udział w nagrodzie Wysokiego Powołania. Postępując w ten sposób, będziemy mieli udział w pracy czasu Żniwa – pomagając w wyborze odpowiednich ryb.
Druga lekcja, zawarta w podobieństwie o niewodzie, a ukazana w rybach, dotyczy nas. Słuchając poselstwa Ewangelii, nauk głoszonych przez Naszego Pana, starajmy się za wszelką cenę okazywać naszą wiarę poprzez nasze czyny, udowadniając nimi, że nasze zabieganie o udział w Królestwie Bożym jest dla nas najważniejsze, a inne rzeczy są mało znaczące. Tylko w taki sposób będziemy mogli zostać wybrani jako te dobre ryby.
Przetoż, bracia! raczej się starajcie, abyście powołanie i wybranie wasze mocne czynili; albowiem to czyniąc, nigdy się nie potkniecie. Tak bowiem hojnie wam dane będzie wejście do wiecznego królestwa Pana naszego i zbawiciela Jezusa Chrystusa – 2 Piotra 1:10-11.