Chociaż nie wiem nic o jutrze,
żyję wiarą z dnia na dzień.
Wiem, że brzask i słońca jutrznie,
łatwo przejdą z blasku w cień.
Nic nie wiedząc o przyszłości
wierząc w to co Jezus rzekł.
idę za Nim w tej ufności,
że On ze mną będzie szedł.

Moje brzemię zda się lżejsze,
już nie straszy życia toń,
Poprzez chmury widzę tęcze,
gdy On trzyma moją dłoń.
Burz ni mroku tam nie będzie,
ani trosk co barki gną.
Tam przy końcu złotej tęczy,
która wiedzie w Ojca dom.

Nie wiem co mi jutro niesie,
blaski słońca czy też zmierzch.
Ale Ten co dba o ptaki
nie zapomni o mnie też.
Choć ma droga nieraz wiedzie
przez płomienie, powódź, łzy,
ale On przedemną idzie,
jam ukryty w Jego krwi.