Wznieście się, święci, w waszym sercu,
gdzie w chwale błyszczy Pański tron,
gdzie na niebieskich gwiazd kobiercu
na świętych swoich czeka On.
Ach! Tam czeka was wielka chwała,
tam koronę Pan włoży na skroń,
a gdy trzódka już będzie cała,
światu da Pańskiej łaski toń.

A źródło życia płynąć będzie
i ludzkość znowu będzie żyć.
Na tronie świata Król zasiądzie.
Kto zechce, z źródła będzie pić.
Wnet trudy i walki się skończą
i śmierć straszną odwróci Bóg,
a ręką Pan swoją obrończą
wyzwoli od krzyku i trwóg.

Rzekę zbawienia widzi wiara,
spod krzyża ona płynie w świat.
Z tej rzeki czerpie ziemia stara
nadzieję przyszłych lepszych lat.
Na brzegach tej rzeki, wśród gaju,
pojednana ze Stwórcą swym,
tam ludzkość zamieszka jak w raju,
uzna Ojca i Pana w Nim.