Złoto i blask dziś ceni świat,
znikome skarby ziemskich dni,
lecz skarby znikną z biegiem lat,
a tylko Prawda wiecznie lśni.

Bo niczym piękność niw i pól
bez wiary w sercu i bez łask.
Udziałem świata płacz i ból,
choć teraz nad nim Prawdy blask.

Zabłyśnie chwilkę szczęścia los
i ziemska sława radość da.
Wnet przyjdzie burzy straszny głos
i znowu w sercu rozpacz trwa.

Bo szczęście ziemskie próżny cień
i próżna wszelka ludzka moc,
a chociaż błyśnie jasny dzień,
wnet straszy ziemię czarna noc.

Lecz kto nadzieję w sercu ma
i ceni z nieba łaski dar,
tego nie straszy nocy ćma,
bo go umacnia wiary żar.

Nadzieja w Panu trzyma
nas obietnic danych z Bożych Słów.
Wnet dla nas minie próby czas
i ujrzym w chwale Króla znów.