Pieśni Brzasku Tysiąclecia
nr 93

Już świta przed nami

1
Już świta przed nami radosny ten czas,
gdy Zbawca powoła przed tron Boski nas
i swoją zasługą okryje nasz stan,
[:nagrodę udzieli Bóg Ojciec i Pan.:]
2
Lecz zanim zabłyśnie radosny ten dzień,
nad światem zawiśnie ponury zły cień,
lecz blaski słoneczne rozproszą wnet noc,
[:bo szczęście nam wieczne Chrystusa da moc.:]
3
Więc dążmy wytrwale, bo bliski już kres.
Odpoczniem wnet w chwale, pozbędziem się łez.
Przed Królem usiądziem, gdzie Jego jest tron
[:i śpiewać Mu będziem, bo wielki jest On.:]
4
A w blasku, wśród chwały Król zacznie swój rząd
i wezwie świat cały na próbę, na sąd.
Nie będzie już zgonu, odrodzi się świat,
[:a chwała Syonu zabłyśnie jak kwiat.:]
5
Już świta przed nami radosny ten czas,
gdy Zbawca powoła przed tron Boski nas
i swoją zasługą okryje nasz stan,
[:nagrodę udzieli:] Bóg Ojciec i Pan.
6
Lecz zanim zabłyśnie radosny ten dzień,
nad światem zawiśnie ponury zły cień,
lecz blaski słoneczne rozproszą wnet noc,
[:bo szczęście nam wieczne:] Chrystusa da moc.
7
Więc dążmy wytrwale, bo bliski już kres.
Odpoczniem wnet w chwale, pozbędziem się łez.
Przed Królem usiądziem, gdzie Jego jest tron
[:i śpiewać Mu będziem:] bo wielki jest On.
8
A w blasku, wśród chwały Król zacznie swój rząd
i wezwie świat cały na próbę, na sąd.
Nie będzie już zgonu, odrodzi się świat,
[:a chwała Syonu:] zabłyśnie jak kwiat.
Pieśni Brzasku Tysiąclecia
93

Już świta przed nami

1
Już świta przed nami radosny ten czas,
gdy Zbawca powoła przed tron Boski nas
i swoją zasługą okryje nasz stan,
[:nagrodę udzieli Bóg Ojciec i Pan.:]
2
Lecz zanim zabłyśnie radosny ten dzień,
nad światem zawiśnie ponury zły cień,
lecz blaski słoneczne rozproszą wnet noc,
[:bo szczęście nam wieczne Chrystusa da moc.:]
3
Więc dążmy wytrwale, bo bliski już kres.
Odpoczniem wnet w chwale, pozbędziem się łez.
Przed Królem usiądziem, gdzie Jego jest tron
[:i śpiewać Mu będziem, bo wielki jest On.:]
4
A w blasku, wśród chwały Król zacznie swój rząd
i wezwie świat cały na próbę, na sąd.
Nie będzie już zgonu, odrodzi się świat,
[:a chwała Syonu zabłyśnie jak kwiat.:]
5
Już świta przed nami radosny ten czas,
gdy Zbawca powoła przed tron Boski nas
i swoją zasługą okryje nasz stan,
[:nagrodę udzieli:] Bóg Ojciec i Pan.
6
Lecz zanim zabłyśnie radosny ten dzień,
nad światem zawiśnie ponury zły cień,
lecz blaski słoneczne rozproszą wnet noc,
[:bo szczęście nam wieczne:] Chrystusa da moc.
7
Więc dążmy wytrwale, bo bliski już kres.
Odpoczniem wnet w chwale, pozbędziem się łez.
Przed Królem usiądziem, gdzie Jego jest tron
[:i śpiewać Mu będziem:] bo wielki jest On.
8
A w blasku, wśród chwały Król zacznie swój rząd
i wezwie świat cały na próbę, na sąd.
Nie będzie już zgonu, odrodzi się świat,
[:a chwała Syonu:] zabłyśnie jak kwiat.
Koniec